Өлең, жыр, ақындар

Сағыныштың, айтшы осы, төзім бе емі

  • 06.10.2016
  • 0
  • 0
  • 7808
Сағыныштың, айтшы осы, төзім бе емі,
ендеше, анау қайғы не көзіңдегі?
Саған бейжай тұрған боп қарай қалсам,
жеп қоярдай тұрасың өзің мені?!
Одан әрі төзуге шамаң қалмай,
өліп-өшіп құшасың - маған қанбай,
ғасыр бойы шыдап кеп, бір-ақ сәтте
атылатын аспанға жанартаудай.
Менің салқын қабағым сені өртейді,
мен осыған таңданып қағам таңдай.
Таңдарымыз тамсанып атсын балдай,
соқпақтарға толмасын ақшыл маңдай.
Қорқам сенің қадалған жанарыңнан,
тіл қатсаңшы, қарысып жақсыз қалмай?!
Қорқынышты осы бір қалпың сенің
(маған сүйікті еткен сол - қас қылғандай!)
Тосқауылы көп болса, онан сайын
өршелене түсетін тасқындардай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таққа мінбей тұрғанда бәрі ақылды

  • 0
  • 0

Таққа мінбей тұрғанда бәрі ақылды,
бәрі жақын, жанашыр, дара құрбы,
шаршы топта сөз айтар шешен, әрі
шыншыл, әділ қақ жарар қара қылды.

Толық

Қуанышты мендегі

  • 0
  • 4

Қуанышты мендегі
сенің қайғың улайды.
Ешбір адам жердегі
білмейді бұл мұң жайды.

Толық

Желмен сырласу

  • 0
  • 0

Сен неге бүгін шапқылап
аулама келіп құлайсың?
Терезелерді қаққылап,
біресе сыңсып жылайсың.

Толық

Қарап көріңіз