Өлген көңіл, ындынсыз өмір
- 1
- 1
Қабағынан қар жауған
Қараңғы бұлт жоғалды.
Қас қараймай беті ауған,
Қаһарлы жел де оңалды.
Қатындар жас баласын күтеді...
Қатындар жас баласын күтедi,Аямай қолдан келген шамасын.
Емiзбей, ұрып-соғып, түртедi,
Ержетiп eci кiрген баласын.
Бұ дүние бiлiмi бар адамды
Қайғылы бейнетпенен өткiзер.
Қайдағы ақылы жоқ наданды
Ойлаған тiлегiне жеткiзер.
Қарасаң, дүниенiң мiнезi
Ұқсайды қатындардың iсiне.
Анық-ақ ұрғашы екен бұл өзi,
Тынышсыз, ақылы бар кiсiге.
Рахымсыз, бiлiмi жоқ ұрғашы
Бiле ме бiлiмдiнiң қадырын.
Демеймiн дүние өтпей тұрсашы,
Мұнан да тыныш болар қабырым.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Бояулы суыр
- 1
- 2
Бiр суыр адасыпты оттап жүрiп,
Кез болды бiр ауылға көп қаңғырып.
Ит қуалап тыққан соң иесiз үйге,
Бояу толы шелекке кеттi кiрiп.
Еңлік - Кебек
- 1
- 24
Еңлік - Кебек әңгімесі (поэма)
Өткен адам болады көзден таса,
Өлді-өшті, оны ешкім ойламаса.
Шәкәрім Құдайбердіұлы
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі