Өлең, жыр, ақындар

Қатындар жас баласын күтеді...

  • 15.04.2015
  • 1
  • 1
  • 9635
Қатындар жас баласын күтедi,
Аямай қолдан келген шамасын.
Емiзбей, ұрып-соғып, түртедi,
Ержетiп eci кiрген баласын.

Бұ дүние бiлiмi бар адамды
Қайғылы бейнетпенен өткiзер.
Қайдағы ақылы жоқ наданды
Ойлаған тiлегiне жеткiзер.

Қарасаң, дүниенiң мiнезi
Ұқсайды қатындардың iсiне.
Анық-ақ ұрғашы екен бұл өзi,
Тынышсыз, ақылы бар кiсiге.

Рахымсыз, бiлiмi жоқ ұрғашы
Бiле ме бiлiмдiнiң қадырын.
Демеймiн дүние өтпей тұрсашы,
Мұнан да тыныш болар қабырым.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Жайлаудың баласымен айтысқан өлеңі

  • 0
  • 2

Наданның көзі соқыр, көңлі қара,
Қазаққа надан болмай бар ма шара?
Бір күні аңнан қайтып келе жатсам,
Жүр екен далада ойнап бір топ бала.

Толық

Қулар

  • 1
  • 1

Жігіттер, қор да емеспін, кедей де емен,
Кемдік көрген жерім жоқ ештемеден.
Құдай жолын біле алмай, қу билеген
Елден басқа қайғым жоқ, мұныма сен.

Толық

Тумақ, өлмек – тағдырдың шын қазасы...

  • 1
  • 1

Тумақ, өлмек – тағдырдың шын қазасы,
Ортасы – өмiр, жоқтық қой екi басы.
Сағымдай екi жоқтық арасында
Тiршiлiк деп аталар бiраз жасы.

Толық

Қарап көріңіз