Бұл заман бұл шаңыраққа неге өш болды
- 0
- 0
Бұл заман бұл шаңыраққа неге өш болды,
Ындыны толмайтын бір өңеш болды.
Отыз жыл ойрандалып келген ордам
Оңалып кете алмайтын емес болды,
Қыстағы ой
Қабаған аяз сықылдап,Бетімнен алып тістеді.
Дәурені өтіп жатыр бақ
Тұнжыратты қыс мені.
Иығыма мұз артып,
Ақ дүлей боран қағынған.
Екі бетті қызартып,
Жіберді тартып жағымнан.
Күні-түні ұлыған,
Жалықтырды өкпек үн.
Сергіген жаным нұрынан
Көктемім қайда, көктемім...
Іркеді ойдың тізгінін,
Арқадан аяз өткен күн.
Қыс болмаса біз құнын,
Білмес едік көктемнің.
Пікірлер (4)
Пікір қалдырыңыз
Тауық тағы таң атпай айқайлады
- 0
- 0
Тауық тағы таң атпай айқайлады,
Тарап кетті тәтті ұйқы балқаймағы.
Көзімді ілмей төсекте дөңбекшимін,
Түседі де ойыма қай-қайдағы.
Дарын
Бүл өлең әдемі
Тілектес
Өте керемет!!!
Раян
Күштііі
Раян
Маған ұнады