Жазғы күн шапағын
- 0
- 0
Нұр төкті ай алапқа
Тіліп түн мұнарын,
Төніп ақ тамаққа
Қанбайды құмарым.
«Аға!» - дедің, бұрылдым
«Аға!» - дедің, бұрылдым
Ұп-ұзын екен бұрымың.
«Аға!» - дедің, қарадым:
Жарқылдап тұр жанарың.
«Аға!» - дедің, тоқтадым.
Шарпып кетті от жалын.
«Аға!» - десең, қарағым,
Келе берер қарағым.
Қарай - қарай, шынарым,
Күшейіп кетті құмарым.
Үзіліп кетпей дәрменім,
Айтатын қалқам бар менің:
Анасы болшы, қарағым,
Маған тартқан баланың!
1960.
Заманға айтпай, маған айттың бар зәріңді, ақын дос
- 0
- 0
Заманға айтпай, маған айттың бар зәріңді, ақын дос,
Тепсінісіп шығатынға,- дедің бе екен,- тақым бос,
Тепсініскен бабаларың тентіресіп кеткен-ді,
Ойқастамай, ойласайық, одан да, бауырым, ақыл қос.
Пікірлер (4)
Пікір қалдырыңыз
Басқа сайттағы жаңалықтар:
Жүктелуде...
Пікірлер
-
Аиша Қазтаева
Қанағат қарның тойдырады -
Жаннур
Кушти -
Дина
Өлең жақсы жазылған
Ақерке
Өлендері тема мани бар ...
Айнұр
Өте керемет екен ! Маған қатты ұнады! ❤❤
гулсая
Оте магыналы керемет жазылган
Мико
Маған ұнады