Өлең, жыр, ақындар

Арқат

  • 04.03.2017
  • 0
  • 0
  • 5392
Сарғайып саған келдім, Арқат ауылым,
(Сағынса жыр арнайтын салты атамның).
Тұп-тұнық кәусарыңнан қанып ішіп,
Шерімді шемен болған тарқатармын.

Жатырқап мені неге тұр мынау бақ,
Көңілін көбелек жүр гүлдің аулап.
Еркелеп ерте шыққан күн нұрына,
Келеді құлын күнім құлдыраңдап.

Аңсарым алыс кетсем ауған саған,
Ауыл ең, тұла бойын тау қоршаған.
Аңқыған иісі бар таудың гүлі –
Алайын бір рахат жанға аршадан.

Тұңғиық түнді талай кешіп бастан,
Сырыңды кетіп едім еш ұқпастан.
Балалық күндерімнің күнделігін,
Оқиын тебіреніп Тесіктастан.

Сарқуыс, Сарқырама, Тулақ – тоғай,
Теріп ек доланасын шулап талай.
Шөлімді қандыратын қанша ішсем де,
Бұлақтың көзі қалған құрғап қалай?

Аспаным алабұртып менің мөлдір,
Жас жаным жаңбыр күтіп көгімнен бір.
Таңдайын кеуіп жатқан қырат-қырдың,
Жып-жылы жібітетін төгілген нұр.

О, менің Туған жерім – дертім ішкі,
Сендегі қасіреттің өрті күшті.
Кешегі қырық жылғы жарылыстың,
Жарасы жанды ауыртар қорқынышты.

Қойлы ауыл, қоңыр өлке, аттылы қыр,
Сағынған дала жүрек қақты дүбір.
Уланып үнсіз ғана өтті-ау сенде,
Уыздай уылжыған тәтті ғұмыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылы жаңбыр құйып тұр

  • 0
  • 0

Жылы жаңбыр құйып тұр. Құйса, құйсын!
Далам жатыр аңқытып жусан иісін.
Жалаң аяқ жүгіріп мұндай шақта,
Еркелеген анаңа бір сәбисің.

Толық

Әке

  • 1
  • 4

Білемін, бәрін, бәрін сездің, Әке,
Асылы айтпаушы едің сөзді қате...
Жерлеген күні сені дертті болып,
Мен түгіл жылап тұрды көк түнеріп.

Толық

Мақта қар...

  • 0
  • 0

Мақта қар жауып тұр мақтаншақ,
Айнала шашылып ақ моншақ.
Ал менің жапырақ – жүрегім,
Жабықты жаз күнін қатты аңсап.

Толық

Қарап көріңіз