Күздің соңғы қолтаңбасы
- 0
- 1
Қыс та келді. Тайды тағы Күз серттен.
Қар жауып тұр күйге ұласып біз шерткен.
Қара жердің айғыз - айғыз келбеті,
Қара қойдың терісіндей тұз сепкен.
* * * (Көнеріп күз де кетті)
Көнеріп күз де кетті,Көне қыс бізге жетті.
Көл жатыр көз ұшында,
Көрпе ғып мұз желекті.
Өмірдің бұл мезгілі,
Өзгеше мүлде өз жыры
Көкке үнсіз ұмтылады,
Көңлімнің күмбез мұңы.
Жаныма қатты құштар,
Жауып тұр ақ күміс қар.
Қолыма үнсіз ғана,
Қонақтап жатты құстар.
Тағыда аймалап мұң,
Тұңғиық ойға баттым.
Жаурады жан - жүрегім,
Жылуы қайда бақтың?
Алдымнан жол қашады,
Аяғым қар басады.
Бұл өмір өзгермейді,
Баяғым жалғасады...
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Күзгі өлең
- 0
- 0
Көңілде күлкі жоқ еш,
Келемін налып іштей.
Кездесу мүмкін емес,
...тек сендік сағыныш қой.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Анель
Жаман фото -
#за Аружан
#за Аружан -
Аты жок
Тамаша -
Клютой я
Бірлік түбі-тірлік
Аманжол Бейбіт
күшті. Маған әдибиеттік оқудан күз тақырыбына өлн жаз дген соған осы атамыз Қалқаман Сарин оған маған көмк берді