Көктем
- 0
- 1
Жүрегіме жыр құйып көктен сарнап,
Мынау – менің құстарым жеткен самғап.
Қара жердің қайғысын сейілтеді,
Қанатынан күміс нұр көктем саулап.
Кешіккен құстар
Қанатын керіп, ағылып белден,Әуелеп ұшқан жоғары.
Мекенін аңсап, сағынып келген,
Бірақ та құстар жоқ әлі.
Келмей тұр, сірә, бабына көктем,
Күткенім неге кешікті?
Қалды ма деймін жағына кеткен,
Ұялап басқа бесікті?!
Қия алмай кеше кеткенмен мүлде,
Мекенін мынау қаншалық.
Келетін құстар көктеммен бірге,
Әсем бір сазды ән салып.
Айдынын аңсап қайтарын білем,
Қатарын бұзбай бір келер.
Тәтті үнге толып байтағым кілең,
Көк аспан әлі-ақ түрленер!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Кешіккен көктем
- 0
- 0
Етек-жеңі жиылмай,
Жатып алды кыс мынау.
Көңіл күй де – бұйырмай,
Қоңыр күйге түстім-ау.
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі