Өлең, жыр, ақындар

Қыс. Елес

  • 09.09.2017
  • 2
  • 0
  • 8960
Менің сырқат санамды сауықтырған,
Қарға қарап, қуандым жауып тұрған.
Қар астында қамалып қалса дедім,
Қу тірлігім жанымды жалықтырған.

Аспанымнан ағылған ақ қар мынау,
Ағыл-тегіл сырыңды ақтардың-ау.
Жауған қарға көз алмай қарап тұрдым,
Тереземнен телміріп, қатқан қырау.

Көзіме көрінгенмен алыс мүлде,
Қиялым қанат қақты таныс күнге.
Ақ адал балалығым асыр салып,
Алаңсыз ойнап жатты қар үстінде.

Айнала ажарланған ақ күміс күн,
Сол кезде баянсыз бір бақты құштым.
Арманым ақ сағымға сіңіп кетті,
Қалмады. Құшағыма қатты қыстым.

Бұл өзі елес екен, жан жұбатпақ,
Ғұмыры қысқа болды қардың әппақ.
Жер бетінде мәңгілік қалмас ешкім,
Қысты да көктем келіп зар жылатпақ.

...Бүгін тағы толассыз жауды аппақ қар,
Көңілсіз құлазиды жаурап бақтар.
Жер бетіне жеткізіп ғайып сырын,
Түсіп жатыр аспаннан саулап хаттар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған ауыл

  • 0
  • 1

Туған ауыл, сен үшін тер төкпедім,
Кешір мені, кеш мені, сен текті елім!
Бір сағыныш мазалап ертелі-кеш,
Жүреді ылғи жанымды өртеп менің.

Толық

Ертістің бойы...

  • 0
  • 0

Ертістің бойы – ескі жұрт,
Қарауыл. Қара шаңырақ.
Есілдің бойы...
Кешкілік

Толық

Дала

  • 0
  • 0

Керме иық далам, келем көсіліп,
Аяғым асты көк шалғын.
Төсіңнен текті өлең көшіріп,
Батыр бабамды еске алдым.

Толық

Қарап көріңіз