Өлең, жыр, ақындар

Жанбаған жалындамайды

Жанбаған жалындамайды,
Түнек қып мынау маңайды.
Маздаған шоққа үміт бер
Жарық қыл жан сарайды.

Жан сарай нені қалайды?
Алауға нені балайды?
Үміт пен күдік іргеде
Кезегін күтіп қарайды.

Жанып көр тайғақ мұзда да,
Бағыт боп лаула құзда да.
Кешегіні өшірмей
Қалдық қой шырпы біз ғана.

Сөндірме отты жанарды,
Көңілде ниет қаланды.
Үрлегін тағы үрлегін
Кем болмасын үрлеуің.

Лауламасаң алау боп,
Шарпымайсың биікті.
Жассың ғой сен қалау көп
Қуып жетер киікті.

Махаббатта да жалын бар,
Қос жүректе жалындар.
Білімде де жалын бар
Одан да оттық алып қал.

Өрт шығар ұят, намыстан,
Ұшқынын байқар алыстан.
Өршіп кетсе желменен
Сен де одан қалыспан.

Сенім мен еңбек болса егер,
Қасыңда күдік қалмайды.
Үмітке үміт бермесең
Жанбаған жалындамайды.


Бимырзаева Әсел Маханбетқызы
Түркістан қаласы



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аллам оған АНА деген ат берген!

  • 1
  • 0

Әр ғасырда намыстың қымбат бағасы,
Қымбат алтын дәстүр,салт-санасы.
Жалғап келген сонау отты жылдардан
Бас ием саған ұлылардың АНАСЫ!

Толық

Кешігіп жеткен ұйқастар

  • 1
  • 0

Ұзақ көңіл бөлмесем,
Бұл – уақытсыз дедің бе?
Сенсіз қалып өзгеше,
Бұл – бақытсыз дедің бе?

Толық

Мұқағали – Жыр Сұлтаным!

  • 2
  • 1

Жырларың өлеңіме үлгі болды,
Сұр жылдары жаман ойға сүргі болды.
Өзің қайта келмесеңде жырың гүлдеп
Бүршік атты баққа бөлеп күллі жолды.

Толық

Қарап көріңіз