Анама
Еркелетіп айым деді,күнім деді,Жалғызым.Шамшырағым,гүлім деді.
Мына мені босанған күн елестейді,
Анамның бір өліп,бір тірілгені.
Тұралмай кей-кездері құлағанда,
Шырылдап сырқаттанып жылағанда.
Түн ұйқысын төрт бөліп оянатын,
Тен келмейді бұл əлем,бұл адамға.
Анашым.Аяулы анам-бұлағымсың,
Шаңырақтың нұры мен шырағысың.
Алпыс екі тамырынан Зəмзəм аққан,
Сен менің мəңгі бақи жұмағымсың
Тоғжан
Ыбырайдың ма