Өлең, жыр, ақындар

Қасым

  • 02.10.2021
  • 0
  • 0
  • 462
Айқастан аман шығар мыңнан бірі,
Ақындар – арпалыстың құрбандығы.
Өлеңнің қағанағы жарылған күн –
Қасымдай хас тұлпардың туған күні.
Қызғыштай қорып өтсе сөз мұрасын,
Қалайша ақындарды жазғырасың?
Халқының қасіретін мөлдіретіп,
Төгілген көз жасымен жазды Қасым.
Артынан ажал қуып тақымдаса,
Бола ма айдаһардай ақырмаса?
Қаламын қанжар етіп майдандасты,
Қасына Жебірейіл жақындаса.
Айтарын айтып кеткен бір ғасырға,
Қасымның кеуде соғар кім қасында?
Атанса Қарқаралы өнер шыңы,
Ту тігіп Қасым соның тұр басында!
Жасқанбай жалын атқан шерлі күнде,
Қасымның Қасымдығы – ерлігінде.
Алдымен аруағына қарыздармыз,
Біздерді ақын десе ел бүгінде.
Оқысаң отты жырын дауылдағы,
Басылар жүрегіңнің ауырғаны.
Қасым ғой қабыланға қарсы шапқан,
Өлеңнің Момышұлы Бауыржаны!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Топырағың торқа болсын

  • 0
  • 0

Топырағың торқа болсын, өлген сөз бен өлген ой,
Әуел бастан тағдыр жазған орның сенің көрде ғой.
Тіршіліктің тік қазығы қызыл тілге мызғымас,
Жанталасып жармасқанмен бұл фәниге пенде өгей.

Толық

Жылдар өтті

  • 0
  • 0

Жылдар өтті нәзік сәуле іздеумен,
Күле қарап, ызғар шашқан жүздерден.
Мұз таулардың қойнауындай сіресіп,
Қалды менің қырау шалған мұз­кеудем.

Толық

Қош келдіңдер, бауырлар!

  • 0
  • 0

Көңілді алаң еткен қозғап көптен,
Шоқ жатыр көкіректе қоздап шөккен.
Бөлініп бозінгеннің ботасындай,
Бауырлар, армысыңдар боздап кеткен!

Толық

Қарап көріңіз