Өлең, жыр, ақындар

Ызалы адам

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 468
Бұлтты түндей боп
Тұнжырайды да отырады.
Қабағын түйiп,
Тiсiн шықырлатып
Қынжылады да отырады.
Ызаның құмы қуырып
Ерiнi! –
Кезерiп кеткен.
Ызаның уы құйылып
Бетi! –
Безерiп кеткен.
Айдалада тұрып
Кiжiнiп тұрады.
Қуаныш көрсе де
Әлем-жәлем боп
Бұзылып тұрады.
Тiсiн басса –
Кеңiрдегiңдi! –
Жiп құрлы көрмей
Қырқып жiберердей.
Тырнағын салса –
Төс етiңдi!
Терiдей айырып
Жыртып жiберердей.
Абайсыз сөйлесең
Сойылы – қақ басыңа! –
Сарт ете түсетiндей.
Жарасына қол тиген –
Ит құсап! –
«Арп» ете түсетiндей.
Осы адамнан қорқам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айт, емiн!

  • 0
  • 0

Жан-жүрегiмдi күйдiрiп,
Намысыма тисе –
Бiлемiн! –
Өлiспей берiспеймiн.

Толық

Шыңырау

  • 0
  • 0

Шыңырау – өлең,
Шыңырау – күй,
шыңырау – аңыз!
сусап қаңсып жатқан соң құм даламыз

Толық

Көңiлiне көлеңке мұң түсiрме!

  • 0
  • 0

Көңiлiне көлеңке мұң түсiрме!
Өзiң мұны түсiн мейлi, түсiнбе:
екеумiздiң жүргенiмiз жарасып –
бiздер түгiл –

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар