Өлең, жыр, ақындар

Ызалы адам

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 420
Бұлтты түндей боп
Тұнжырайды да отырады.
Қабағын түйiп,
Тiсiн шықырлатып
Қынжылады да отырады.
Ызаның құмы қуырып
Ерiнi! –
Кезерiп кеткен.
Ызаның уы құйылып
Бетi! –
Безерiп кеткен.
Айдалада тұрып
Кiжiнiп тұрады.
Қуаныш көрсе де
Әлем-жәлем боп
Бұзылып тұрады.
Тiсiн басса –
Кеңiрдегiңдi! –
Жiп құрлы көрмей
Қырқып жiберердей.
Тырнағын салса –
Төс етiңдi!
Терiдей айырып
Жыртып жiберердей.
Абайсыз сөйлесең
Сойылы – қақ басыңа! –
Сарт ете түсетiндей.
Жарасына қол тиген –
Ит құсап! –
«Арп» ете түсетiндей.
Осы адамнан қорқам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғасыр жаңбыры

  • 0
  • 0

Өз-өзiме қамалып
Ойға батып өшпеген, –
Шықтым сыртқа қабарып
Сұп-сұр күңгiр кеште мен.

Толық

Кемпір лақтырған тас

  • 0
  • 0

Оңбас! – бұған күлген кiм!
бұлт құсап түйiлiп
Тас лақтырды бiр кемпiр
Ызаланып, күйiнiп.

Толық

Азған заман

  • 0
  • 0

... Азған заманда
Шындық дегенің —
Үзіліп кетердей
Жіптей жіңішкеріп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер