Өлең, жыр, ақындар

Шағала

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1004
Шағала, аппақ шағала,
Кездестік тағы жағада.
Былтырғы жаздан белгі жоқ,
Сәулесі ғана санада.
Алакөл жатыр орнында,
Тербеген мәңгі Жер­ана.
Сағынып келдім, шағала,
Жабығып шулы қалада.
Шырылдап неге жылайсың,
Өзегің өрттей жана ма?
Біреулер әлде сенің де
Ордаңа ойран сала ма?
Жәрдемің бар ма, шағала,
Жүрекке түскен жараға?
Жөңкілген толқын, көк айдын
Бізден де бір күн қала ма?
Білмеймін, қайда бастайды
Бұлдырап тұрған замана?
Мен де бір құспын, шағала,
Зар болып жүрген панаға.
Келе алмай қалсам оралып,
Қайтадан мынау жағаға,
Өлдіге сірә санама,
Шаршаған­ау деп шамала!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара ниет қар боратса...

  • 0
  • 0

Жағам бүтін көрінгенмен, жырым­-жырым балағым,
Оған бола мүсіркеме, жабырқама, қарағым.
Балақ тұр ғой, шұрық-тесік толып жатыр балтырда,
Кесірінен қабағанның тісі батқан жараның.

Толық

Аягөз

  • 0
  • 0

Ғашықтар аңызы тербеді,
Арманнан мендегі
Алыстап кете алмай.
Арулар – аққулар шөлдеді,

Толық

Ғұмыр-ғайып

  • 0
  • 0

Биігіңе бұлт жете алмай өкінді,
Асқарыңнан ай төменге секірді –
О, Алатау, көк мұзыңды күн жалар,
Шөлдеп келген қызыл сиыр секілді.

Толық

Қарап көріңіз