Өлең, жыр, ақындар

Марғасқа

  • 07.10.2021
  • 0
  • 0
  • 2000
(Әбіш Кекілбаевқа)

Әлемнің оймен кезіп шартарабын,
Әрқашан ауыр жүкті арқаладың.
Өшірмей Әбіш атың намыс отын,
Жұртыңды жүрегіңмен қалқаладың.
Кем түспес парасат пен нарқың ханнан,
Айналдық ел сүйенген нар тұлғаңнан.
Келесің халқың үшін арпалысып,
Кемедей көк дауылда толқын жарған.
Сырыңды қалам қайтіп жасырғандай,
Жауың да жазғаныңа бас ұрғандай.
Қазақтың бақытының белгісі ғой,
Жарқырап саған біткен асыл маңдай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дариға-дәурен

  • 0
  • 0

Аққу-қаз әуелейді қалықтаған,
Қайтейін, қанатым жоқ, қалып барам.
Жүрегім құс боп ұшып кетті-ау бірге,
Жылатып жалғыз қалай алып қалам,

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Ашу менен сезімді үрлеп оттай,
Бірде жағам жалпыға, бірде жақпай.
Осқырына қараймын қос бүйірге,
Үйрене алмай дәртеге жүрген аттай.

Толық

Мұхтар аға

  • 0
  • 0

«Мұхтар аға, мықтар аға ерен», – деп
Кеше Қасым толғаныпты тереңдеп.
Әр толқынның өз Мұхтары өзіне,
Мен де жүрдім көптен бері елеңдеп.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер