Оразбай басында
- 0
- 0
Құлазитын секілді Шұнай тауы,
Ескі қыстау көргенді мұңайтады.
Өшкен ошақ,
Өлген үй,
Марғасқа
(Әбіш Кекілбаевқа)Әлемнің оймен кезіп шартарабын,
Әрқашан ауыр жүкті арқаладың.
Өшірмей Әбіш атың намыс отын,
Жұртыңды жүрегіңмен қалқаладың.
Кем түспес парасат пен нарқың ханнан,
Айналдық ел сүйенген нар тұлғаңнан.
Келесің халқың үшін арпалысып,
Кемедей көк дауылда толқын жарған.
Сырыңды қалам қайтіп жасырғандай,
Жауың да жазғаныңа бас ұрғандай.
Қазақтың бақытының белгісі ғой,
Жарқырап саған біткен асыл маңдай.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Көңіліңе түсіп боқырау
- 0
- 0
Көңіліңе түсіп боқырау,
Жүдетсе желі сан жылдың,
Әніме менің осынау
Жұбанып, сонда сал, құрбым.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі