Өлең, жыр, ақындар

Теңдікке

  • 07.10.2021
  • 0
  • 0
  • 593
Менде бір Теңдік деген іні болған,
Жүрегі мәңгілікке тыным алған.
Салмағы қасіреттің оған жеңіл,
Артында маған ауыр тірі қалған.
Ойласам есіме алып сол інімді,
Өксіген баса алмаймын солығымды.
Ол кезде қара сирақ бала едім мен,
Қажаған қара балшық тобығымды.
Білмеймін, нәубет келді нендей ғана,
Себебін қайдан ұқсын мендей бала.
Ажалдың ащы дәмін тұңғыш таттым,
Жазған соң маңдайға да, таңдайға да.
Туып ек Тарбағатай бөктерінде,
Атадан қалған үйдің қақ төрінде.
Томпиған қоян жонды сұр топырақ,
Үн­түнсіз қала берді кеткенімде.
Ол үшін таң атпайды, күн батпайды,
Оралып іздеп бардым, тіл қатпайды.
Таба алмай бір тиянақ мендік ғұмыр,
Сынаптың тамшысындай сырғақтайды.
Менде бір Теңдік деген іні болған,
Жүрегі мәңгілікке тыным алған.
Менімен бірге сөнер сағынышым,
Тартылып темекідей күлі қалған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр десе...

  • 0
  • 0

Балалық бекетінен шапшаң өттім,
Жыр десе жүрегімді шақпақ еттім.
Алдыма салмасам да еншімді әлі,
Ат жалын тартып мінер шаққа жеттім.

Толық

Көк дауылдар, қайдасыңдар, бермен кел

  • 0
  • 0

Көк дауылдар, қайдасыңдар, бермен кел,
Тереңдегі толқынымды тербеңдер.
Қалғымасын менің ояу көңілім,
Сілкілеңдер, бір сәт тыным бермеңдер.

Толық

Жан жарым

  • 0
  • 0

Сертіңнен айнымастан,
Сыңарым Тәңір қосқан.
Аққудай таранасың,
Айдынға бауыр басқан.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер