Өлең, жыр, ақындар

Теңдікке

  • 07.10.2021
  • 0
  • 0
  • 580
Менде бір Теңдік деген іні болған,
Жүрегі мәңгілікке тыным алған.
Салмағы қасіреттің оған жеңіл,
Артында маған ауыр тірі қалған.
Ойласам есіме алып сол інімді,
Өксіген баса алмаймын солығымды.
Ол кезде қара сирақ бала едім мен,
Қажаған қара балшық тобығымды.
Білмеймін, нәубет келді нендей ғана,
Себебін қайдан ұқсын мендей бала.
Ажалдың ащы дәмін тұңғыш таттым,
Жазған соң маңдайға да, таңдайға да.
Туып ек Тарбағатай бөктерінде,
Атадан қалған үйдің қақ төрінде.
Томпиған қоян жонды сұр топырақ,
Үн­түнсіз қала берді кеткенімде.
Ол үшін таң атпайды, күн батпайды,
Оралып іздеп бардым, тіл қатпайды.
Таба алмай бір тиянақ мендік ғұмыр,
Сынаптың тамшысындай сырғақтайды.
Менде бір Теңдік деген іні болған,
Жүрегі мәңгілікке тыным алған.
Менімен бірге сөнер сағынышым,
Тартылып темекідей күлі қалған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шығар есік таппасаң

  • 0
  • 0

Ей, көңілім, қайғырма ағып өткен ай­жылға,
Қашан мұрттай ұшқанша табаныңды тайдырма.
Алма мойын алдында дайын тұрса иіліп,
Қылыш тисе қолына бас алады маймыл да.

Толық

Дариға, сол қыз!..

  • 0
  • 0

Майданнан Қасым келеді,
Өткеріп бастан небір күн.
Үстінде сұп-сұр шинелі,
Өңіндей сұрғылт өмірдің.

Толық

Ассалаумағалейкум, аппақ әлем!

  • 0
  • 0

Қаншама армандарды қудым аңсап,
Тынбастан жүрегімде бұлбұл ән сап.
Баяғы танысымдай сәлемдесіп,
Тағы да тұрмын Жаңа жылды қарсы ап.

Толық

Қарап көріңіз