Өлең, жыр, ақындар

Арманым да адыра қап, күйреген

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 665
Арманым да адыра қап, күйреген,
Үмітімнің қауырсыны сиреген.
Жапырақ қой қоштасарда, мен емес,
Жылап тұрып, соңғы биін билеген.

Қалықтап кеп, қара жерге құлаған,
Мәңгі ұмытып күзін сосын ұнаған.
Тағы алдаймын, көз жасымды жасырып,
«Ол мен емес, аспан ғой, – деп, – жылаған».
Күндер өтер, ауыр бұлтқа ілініп,
Жүрек қалған әр жерінен тілініп.
Қаңыраған суық қала жауратты,
Сенің жоғың білініп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы хат

  • 0
  • 0

Өтті тағы күз міне...
Жолықтырған екеумізді
Тіл қаттырған үздіге.
Жыл көшсе де көмескі тартпасын деп,

Толық

Жүдедім

  • 0
  • 0

Жүдедім...
Сағыныш әнін сап жүрегім.
Жаныңа жете алмай, таң алды
Түсімде жолығып жүремін

Толық

Теңіз – ой, мың шығып, мың баттым

  • 0
  • 0

Теңіз – ой, мың шығып, мың баттым.
Біреуге – сырсандық, біреуге жұмбақпын.
Жанымды жанардан оқыған
өзіңіз едіңіз, қымбаттым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар