Өлең, жыр, ақындар

Арманым да адыра қап, күйреген

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 649
Арманым да адыра қап, күйреген,
Үмітімнің қауырсыны сиреген.
Жапырақ қой қоштасарда, мен емес,
Жылап тұрып, соңғы биін билеген.

Қалықтап кеп, қара жерге құлаған,
Мәңгі ұмытып күзін сосын ұнаған.
Тағы алдаймын, көз жасымды жасырып,
«Ол мен емес, аспан ғой, – деп, – жылаған».
Күндер өтер, ауыр бұлтқа ілініп,
Жүрек қалған әр жерінен тілініп.
Қаңыраған суық қала жауратты,
Сенің жоғың білініп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Телефон мүлде соқпаймын

  • 0
  • 0

Телефон мүлде соқпаймын,
Сағынсам дағы, бiлiңiз.
Бар болсам да ендi жоқтаймын,
Өлсе де iшiм – тiрiмiз.

Толық

Сенi iздеп сандалады жүрек

  • 0
  • 0

Сенi iздеп сандалады жүрек,
Қайтадан жолықтырдым неге?
Тiлегiм таңда қалды түлеп,
Тағдырдан қорық, құрбым, деме.

Толық

Соңғы хат

  • 0
  • 0

Өтті тағы күз міне...
Жолықтырған екеумізді
Тіл қаттырған үздіге.
Жыл көшсе де көмескі тартпасын деп,

Толық

Қарап көріңіз