Өлең, жыр, ақындар

Қара тон

  • 07.10.2021
  • 0
  • 0
  • 933
(Қалихан Ысқаққа)

Бұл өмірде кім жылап, кім күлмейді,
Жан жарасын жақсылар білдірмейді.
Қара тонның ішінде кім жүрмейді,
Қара жердің қойнына кім кірмейді?
Тағдыр аз ба қайғысы бастан асқан,
Табаныңды тоздырар тасқа басқан.
Қайран біздің ағалар тауға өрлеген,
Қара тонын үстінен тастамастан.
Ажал жетсе дерттей боп білінбеген,
Ғайып болар күншуақ күлімдеген.
Қара тонның ішінде қайран жүрек,
Секем алып кей кезде дірілдеген.
Бал-бұл ұшар көзімнен бұл ағалар,
Көкірегінен сарқырап бұлақ ағар.
Қара қазақ қайдасың, халық үшін
Қоңыр кеште күңіреніп жылап алар?!
Торқа киіп төбеге кім шықпаған,
Жалаңаш қап көз жасын кім сықпаған?
Қара тонның ішінде шаттығым бар,
Қайғым да бар жанымды тыншытпаған.
Қайда барып тығылмас тоңған адам,
Сүмірейер мүскіндей сор қамаған.
Үскіріктің ұсқынын сезген қазақ,
Торқаға емес, сәбиін тонға ораған.
Қой терісі – байлығым, жинағаным,
Қой мінезі – құраным, иман­арым.
Қара тонын сүйреткен қара шалдың
Етегінен ит қапса қиналамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұңғыш сапар

  • 0
  • 0

Есімде. Әкеме еріп жолға шықтым,
Көрінген көкжиектен белге асықтым.
Шанаменен Шәуешекке келе жатып,
Сапардың ұзақтығын алғаш ұқтым.

Толық

Бас

  • 0
  • 0

Эрмитаждың түкпірінде хан басы,
Жарылқасын жалғыз ғана Алласы.
Ақ сүйекте ап­айқын боп тұр білем,
Қырғыздардың қылышының таңбасы.

Толық

Тағдыр жоқ

  • 0
  • 0

Қызықтап аз ғұмырды көрдік елес,
Тағдыр жоқ ат арымас, ер жүдемес.
Жалғыз-ақ жүрген сайын қылаң ұрған,
Уақыттың сақал-шашы селдіремес.

Толық

Қарап көріңіз