Өлең, жыр, ақындар

Элегия

Көктемнің кеші еді,
Ақ жаңбыр төгілген.
Самал жел еседі,
Саялы өңірден.

Аспанды бұлт басты,
Сезіліп түнгі ызғар.
Алданыш қылатын,
Жоқ бүгін жұлдыздар.

Мен жалғыз отырмын,
Ермек-қып дәптерді.
Еске алып бұрынғы,
Көңілсіз сәттерді.

Әрине... Құлазып,
Орнаса бойға күз.
Өткенді ойға алып,
Қамыққан пайдасыз.

Оданда, ақылман
Адамдар тәрізді.
Болашақ күндерді,
Ойлаған маңызды.

Жалт етіп өтетін,
Өмірде қас-қағым.
Дос болуға лайықты,
Адамды таппадым.

Қарашы Жайыққа,
Толқындар көп әлгі...
Жағаға жеткенде,
Түбімен жоғалды.

Ең қымбат адамың,
Жаныңа бір жайлы.
Көзіңде жарқырап,
Мәңгілік тұрмайды.

Тынымсыз сезімдер,
Сыр беріп көлденең...
Біреуге өлердей,
Ғашық боп көрмегем.

Біртіндеп жиналды,
Жүрекке көмес-мұң.
Анамдай жанашыр,
Қасымда жоқ ешкім.

Есімде, еңсемді
Түсірген күздегі...
Әжемнің қалдырған,
Ең соңғы сөздері.

Қазанда ақ тұман,
Тұмшалап жүзімді.
Бір түйір жапырақ,
Бұтақтан үзілді.



Пікірлер (1)

guka1988

Жақсы өлең

Пікір қалдырыңыз

Урбан

  • 0
  • 0

Мезі болып көліктердің үнінен,
Жата алмадым түнімен.
Ұйқымды ашу үшін, тағыда
Кофенің көмегіне жүгінем.

Толық

Жыр аға

  • 0
  • 0

Жырыңызға көз ашқалы қанықпын,
Бір туар ақынысыз халықтың.
Қайта келіп қазағымды тербетші,
Қуыс кеуде, ойсыздардан жалықтым.

Толық

Ажал

  • 0
  • 0

Қорқамын ажалдан, өлімнен,
Бір кешірім күтемін көгімнен.
Емеспін өлімге мен дайын,
Оны ойлап ұйқы да бөлінген.

Толық

Қарап көріңіз