Әбдірахман өліміне
- 0
- 1
Талаптың мініп тұлпарын,
Тас қияға өрледің.
Бір ғылым еді іңкәрің,
Әр қиынға сермедің.
Күлембайға
Уағалайкүмүссәләм,Болыс, мал-жан аман ба?
Мынадайға кез болдың,
Аума-төкпе заманда.
Ел билеген адам жоқ,
Ата менен бабаңда.
Болыстықтан пайда қып,
Шығыныңды алсаң, жаман ба?
Қалжыңдаймын әншейін,
Оған келе де бермес шамаң да
Орныңнан тұра шабасың,
Атшабар келсе қышқырып.
Ояз келсе, қайтер ең,
Айдаһардай ысқырып?
Отырасың үйіңде
Өз өзіңнен күш кіріп.
Босқа-ақ түсіп қаларсың,
Біреу кетсе үшкіріп!..
Пікірлер (7)
Пікір қалдырыңыз
Ғылым таппай мақтанба
- 2
- 44
Ғылым таппай мақтанба,
Орын таппай баптанба,
Құмарланып шаттанба,
Ойнап босқа күлуге.
Әбдірахман өлген соң өзіне айтқан жұбатуы
- 0
- 1
Бермеген құлға, қайтесің,
Жұлынарлық ерікті.
Ажал тура келген соң,
Шыдатпайды берікті.
Шұғыла
Абайдың өлеңдері өте əдемі және əсерлі
Noni.Kz
Өте жақсы
Сони
Жай гана керемет
Абайдын олендери катты унайды
Ұлағат
Өте керемет
Маған ұнайда
Күшті
☺️☺️☺️
Маған осы Абай атамыздың өлеңі қатты ұнады