Әліпби

Тілім, неткен жалтақ едің, жалтақ едің,
Жалтақ едің жəне де талтақ едің.
Қандай едің əріпке сыймайтындай,
Біреулерге қолайсыз жантақ едің.

Тілім, неткен жетім едің, жетім едің,
Сенімен мен қалайша жетілемін?
Сен едің ғой мені қайта тірілткен,
Көзімді іліп, келмеске кетіп едім.

Түсінгенге түйіткіл ғой, қиындаған,
Əліпбиі ағылшынның тиын маған.
Тілімді кирилица қорламап ед,
Латыннан пернетақта бұйырмаған.

Жалтақтап неміске де, түрікке де,
Əріп іздеп сандалдық біріккенге.
Көрінген тетіктерге көз жүгіртіп,
Апострофқа тоқталдық іріккенде.

Тоғыз асау болса мейлі, тұсап көрем,
Алдамасын тілімді масақпенен.
Тоғыз əріп болса егер қинағаны,
Өзім-ақ тоғыз əріп жасап берем.

Ақылға бір қонымды іс қылыңдар,
Болары боп, аман қалған күс тілім бар.
Жаным ашып отырып жасайын мен,
Пернетақтаға апарып қыстырыңдар.

---