Өлең, жыр, ақындар

Алаңдама, ренжіме

Менің мəнсіз сөзім деме,
Ренжіме.
Мен де ренжіп əлі жүрмін
Енді не?
Болашақтың бағдарына қараймын
Бірақ, үміт берді ме?!
Мен қуанып, селт еткім-ақ келеді.
Бəрі сонау "үлкендерге" ереді,
Мен де солмай, жалт бұрылып, жарқ етіп.
Жарқыраған жұлдыз болғым келеді
Бірақ...
Бүкіл əлем қызықтайтын емес-ті,
Жақындарыма-
шамшырақ болсам деп едім...
Жаңғырық болып жер көкке мына даусымның
Кедергісіз жеткенін ұқсам деп едім,
Не де болса бар жақсы мен ғазиздің
Екі иықтан қолдарына сенемін.
Маған берген ата-анамның бағдары
Мені аяқтан шалдырмайды білемін.
Мен өмірден жақсылықты көремін.
Суық келбет, мұз боп жүрек-кетсең де
Титтей болсын жылы сөзіңе еремін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар