Өлең, жыр, ақындар

Көңіл саздары

  • 16.01.2018
  • 0
  • 0
  • 1843
Көңіл бір жел толассыз үрлеп ескен,
Сезімім жалғыз бұта шайқалатын.
Жүрек жер ғой, көтерер үндеместен,
Жүрек болып жан шіркін жай табатын.
Құмарлық, нәпсі егіз сезімді ұрған,
Көңіл жеңге, алданғыш арадағы.
Жеңсе ерікті, болар ем өзім құрбан,
Ар бетіне жағылған қара дағы.
Сұлу күлкі сүйкімді-ақ күміс үнді,
Сұлудан бір сұлу бар сиқырлаған.
Маған сәт салып көзін гүл ұсынды,
Гүлдер, гүлдер жанардан ұйқы ұрлаған.
Гүлдер сұлу иіскеп сұқтанамын,
Өмірді гүл деп неге түсінбеймін.
Өмірден өмір болып жүкті аламын,
Мен жалған сұлулыққа кішірмеймін.
Көңіл, сезім құмарлық ар заңынан,
Аспайды, сыртқа шықтап сыр ұрлайды.
Шығар ем, жүрегімнің ар жағында,
Ақыл, сабыр қой-қойлап сыбырлайды.
* * *
Бір күнім өтсе, бір жасым,
Кемігендей екен-ау.
Өмірім имей тұр басын,
Бас ию де бекер-ау.
Күндерім өтпек әрі үдей,
Жауабын жинап алады ай.
Өткен күнгі кәрідей,
Келер күнге баладай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түспейді сәуле күн жақтан

  • 0
  • 0

Түспейді сәуле күн жақтан,
Жұлдызым менің жүр жанбай.
Көңілсізбін, зіл батпан –
Еңсемді басып тұрғандай.

Толық

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім

  • 0
  • 0

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім,
Тұрар дейсің мәңгілік көк аспанды тіреп кім/
“Жер анадай” жатқан бір табандардың астында,
Аяғы жоқ... тілі жоқ дүрсілдеген жүрекпін.

Толық

Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн

  • 0
  • 0

Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн,
Еңсемді басып езеді.
Тұманнан туған бұл жырдың,
Көрінбес көзге өзегі.

Толық

Қарап көріңіз