Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық және мен

  • 26.08.2020
  • 0
  • 0
  • 930
Сағыныш түсі, тағы да аздап таң суық,
Құлагердейін құлаштауыма қамшы көк.
Көздері жанған үкідей сенен қорқамын
Үзіліп түсер тамшы боп.
Көзге көргісіз түнекті сүйем сендегі
Ал сенің барың жалқылықтарға ем бе еді?
Құдайдың бәрін құдай ететін сиқырың
Адам еткен бе пендені!?
Ей, шерлі ғалам, қиянат жаса у ұсын
Мекендеп жүрсем жүректің жалғыз қуысын.
Адамзат білер ең ұлы гимн – жалғыздық.
Және де менің туысым.
Жаһанда саған табылмас сірә,күш теңдер
Түсім де емессің үш ұйықтағанда үш көрген.
Қосыла шырқап қайтам ба деп ем әніңді
Көшеде тағы ішкендер!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің далам

  • 0
  • 0

Жанардан жас болып ауытқыр боз ғалам,
Бар менің ешкімге тиіссіз өз далам.
Аспанға аңсары ауғандар таңсәрі
Қолыңды соз маған!

Толық

Сәттерді кешу

  • 0
  • 0

Бір күні,
Умаждалған хаттарды жыртып,
Ұмытылмаған сәттерді кешіп
Бір ғасырды артқа қайырар кірпік,

Толық

Қауышу

  • 0
  • 0

...Ғасыр екен шамдар сөнген, сөз өліп
«Жылдамырақ сен алдыма өт енді».
Маңдайыма тапаншасын кезеніп
Уақыт тұр...

Толық

Қарап көріңіз