Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық және мен

  • 26.08.2020
  • 0
  • 0
  • 860
Сағыныш түсі, тағы да аздап таң суық,
Құлагердейін құлаштауыма қамшы көк.
Көздері жанған үкідей сенен қорқамын
Үзіліп түсер тамшы боп.
Көзге көргісіз түнекті сүйем сендегі
Ал сенің барың жалқылықтарға ем бе еді?
Құдайдың бәрін құдай ететін сиқырың
Адам еткен бе пендені!?
Ей, шерлі ғалам, қиянат жаса у ұсын
Мекендеп жүрсем жүректің жалғыз қуысын.
Адамзат білер ең ұлы гимн – жалғыздық.
Және де менің туысым.
Жаһанда саған табылмас сірә,күш теңдер
Түсім де емессің үш ұйықтағанда үш көрген.
Қосыла шырқап қайтам ба деп ем әніңді
Көшеде тағы ішкендер!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке - өлең

  • 0
  • 0

Әке, сенің маңдайыңдағы әжімдер
Шығыс пен Батыстың,
Ақыл мен намыстың тоғысқан торабы;
Балалыққа апарар

Толық

Күз аңқыған

  • 0
  • 0

Сыпырғыш емес дала гүлінің сабағына отырып күлтесіне сүйеніп,
Бағытсыз әлдеқашан әлдейқада ұшып барамыз
Армандарым ойлар астында жиі өліп
Күздің иісі аңқиды

Толық

spring

  • 0
  • 0

Ештеңе күтпей ешкімнен
Еріген қарға еңкейіп қайта жыр оқып
Тұсауым Құдай кестірген
Жердегі жүрген ізімнің бәрін гүл етіп...

Толық

Қарап көріңіз