Өлең, жыр, ақындар

Ұғынбай бізді ғалам тұр

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 470
Ұғынбай бізді ғалам тұр,
Екеуміз ғана адасқан.
Жайдақтық көрдік жалаң құр,
«Саясатпенен» санасқан.
Сайқалдар сорлы топылып,
Етегін түрді ермекке.
Арын да жақты оты ғып,
Шашты да күлін жер-көкке.
Алаяқ ауыз жаласқан,
Сезеді бәрін, ым-жымын.
Екеуміз ғана «адасқан»,
Шығарған тойдың құн-жынын.
Жегізді таяқ адалдық,
Әділдік алдан шалады.
Бара алмай «баққа» бадалдық –
Середек иттің балағы.
Ұқпаса қойсын айналам,
Айналам әңгі қаптаған.
Көгілдір кешке айналам,
Саябыр тапқан, батпаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үшінші тыныс

  • 0
  • 0

Жүрегімді шымырлатты ащы әлем,
Жамандықтан бас сауғалап қашқан ем.
Түйсіз құзға құлаш ұрып жүргенде,
Мендік бақыт бара жатты басқамен.

Толық

Жабыңқылау жаңбыр жауған сүркей түн

  • 0
  • 0

Жабыңқылау жаңбыр жауған сүркей түн,
Қара бұлты ақ сәулені бүркейтін.
Ми шағатын шарқая үнді найзағай,
Жаңбырдан соң қаптап кетті шіркей тым.

Толық

Жетінші тыныс

  • 0
  • 1

Кекжең етті тым ерғашты
Ыңыршақ,
Иесі ерттеп, қойға мінбек құрым сап.
Майқанынан жарылайын деп тұр-ау,

Толық

Қарап көріңіз