Өлең, жыр, ақындар

Ұғынбай бізді ғалам тұр

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 486
Ұғынбай бізді ғалам тұр,
Екеуміз ғана адасқан.
Жайдақтық көрдік жалаң құр,
«Саясатпенен» санасқан.
Сайқалдар сорлы топылып,
Етегін түрді ермекке.
Арын да жақты оты ғып,
Шашты да күлін жер-көкке.
Алаяқ ауыз жаласқан,
Сезеді бәрін, ым-жымын.
Екеуміз ғана «адасқан»,
Шығарған тойдың құн-жынын.
Жегізді таяқ адалдық,
Әділдік алдан шалады.
Бара алмай «баққа» бадалдық –
Середек иттің балағы.
Ұқпаса қойсын айналам,
Айналам әңгі қаптаған.
Көгілдір кешке айналам,
Саябыр тапқан, батпаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім

  • 0
  • 0

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім,
Тас түнекті бұ тірліктен түңілдім.
Опындырды басқа жайттар
Қорықпаймын,

Толық

Аңызақ жел

  • 0
  • 0

Аңызақ жел.
Сүрлеу жол.
Құба белдер,
Шағыл құмнан кездеспес тұма, көлдер.

Толық

Шимай-шимай жаныңды жайып салдың

  • 0
  • 1

Шимай-шимай жаныңды жайып салдың,
Басты еңсеңді, дертіңнен айықсаң – мұң.
... Долданады көк теңіз, қайық кетті,
Болса керек өзінде айып шалдың.

Толық

Қарап көріңіз