Өлең, жыр, ақындар

Айналайын аналар

  • 26.11.2020
  • 0
  • 0
  • 961
Ана дейміз қуанып, өрлегенде,
Пана іздейміз қиналып, шөлдегенде,
Кетер ме едік біз мүлде адамдықтан
Мейірімін ананың көрмегенде?
Ай­әлемнің жыр­әні –
Аналардың пейілі.
Көңілінің шуағы,
Көзіндегі мейірі.
Қаталдықтан дүние мұздағанда,
Ызаланып, жарыла жаздағанда,
Көз жасынан тоқталып аналардың
Ақ сүтімен жылынып, тазарғандай.
Ақ тілеуі ананың болмағанда,
Жұлдыздарға адамзат самғаған ба?
Айналайын, аналар, аман жүрші,
Бесік тербеп, әлдилеп, бар ғаламда.
Ай­әлемнің жыр­әні
Аналардың пейілі,
Көңілінің шуағы,
Көзіндегі мейірі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауыс

  • 0
  • 0

Сәулесі күннің
Айдынын судың аймалап,
Сүңгіп бір шықты
Сұқсырдай сұлу айғабақ,

Толық

Көшкен бұлт. Көңіл

  • 0
  • 0

Бұлтпен бірге көңіл көшіп барады
Өмір өтіп, естелігі қалады.
Аппақ қудай шалды көріп кім ойлар
Көкке қарай қолын созған баланы.

Толық

Мүлтіксіз мүсінші

  • 0
  • 0

Талқысынан тағдырдың
Тайсалмаған нар адам,
Өмірге де, өнерге,
Оң көзімен қараған.

Толық

Қарап көріңіз