Өлең, жыр, ақындар

Мен қарсымын!

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1622
Мен ақынмын,
Үміт артқан ақ таңға,
Қуанатын
Күн қызарып батқанда,
Дүниенің
Қай қиыры болса да,
Мен қарсымын,
Адамды адам атқанға!
Алдап, сулап,
Түсірмек боп қақпанға,
Тасадан кеп,
Тасын сайлап сақпанға,
Бірін бірі
Соққылаумен адамзат,
Бұл жалғаннан
Бақ, мұратын тапқан ба?
Мен қарсымын,
Қол созамын аспанға,
Қара жерім
Қызыл қанға батқанда,
Адам ұлы
Қару-жарақ қаптатып,
Бірін бірі
Қырып жойып жатқанда!
Қулықтарын
Тығып терең қатпарға,
Адалсынып,
Ақтан сөйлеп ақпарда,
Мен қарсымын,
Елімді алдап, жерімді,
Жат жұрттарға
Жалға бермек баптарға,
Мен қарсымын,
Қасиетті жеріме,
Қара құйын
Қаптап келе жатқанға!
Азаматты
Абақтыға жапқанға,
Ақындарды
Беттерінен қаққанға,
Мен қарсымын,
Өтірікке көпірген,
Жағымпаз боп,
Күштілерге жаққанға,
Бөлке нанды
Бөліп жеген бауырлар,
Бірін бірі
Сөлкебайға сатқанға,
Алдап, сулап,
Азу тісін ақситып,
Аузым бар деп
Айдалаға лаққанға,
Жалпақ елдің
Жауыр болған жоқтықтан,
Арқасына
Тұрмыс жүгі батқанға,
Улы жеміс,
Сасық бояу бұйымнан,
Арзан ғой деп,
Айықпас дерт тапқанға,
Мен қарсымын,
Қызықтырып пайдаға,
Ойыншық қып,
Халқымды алдап соққанға!
Азаттығым,
Қазақтығым – ұраным,
Адамзатқа
Арналған бар жыр, әнім,
Өмір бойы жырлап келем,
Даланың,
Арман, мұңын,
Аруағы мен қыранын,
Озбыр, обыр,
Сатқындыққа қитұрқы,
Мен қарсымын...
Қарсы болып тұрамын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзді кешіп келемін...

  • 0
  • 0

Күзді кешіп келемін мен...
Үнсіз.
Сыбдырлайды сарғайған бақ,
Мұңсыз,

Толық

Астана – Көкшетау

  • 0
  • 0

Көкшетау Ақмоламен егіз еді,
Жарасқан қос аққудай теңіздегі,
Сән түзеп Сарыарқада Астанамыз,
Тамырын тереңдетіп негіздеді.

Толық

Түстегі есеп

  • 0
  • 0

Мұғалімдерім,
Кіреді кейде түсіме,
Жайнаған тудай,
Баяғы жап-жас пішінде,

Толық

Қарап көріңіз