Өзіңнен сұра...

Өзгені сынау,
Оңай-ау, тіпті, айыптау,
Қиындау бірақ,
Бағалап әділ, байыптау,
Өзгенің бәрін
Күйелей бермей бір мезет,
Өзіңе қарап,
Ойланып қойған лайықты – ау!
Қанеки, кімге
Тиіпті пайда, көмегің,
Өзгелер үшін,
Бар ма екен тіпті керегің?!
Өзіңді сына,
Өзіңнен сұра алдымен,
Алдыңнан шыққан
Әлдебір істің себебін!
Айналып кетіп,
Дүние келсе қырымен,
Қылықтан қандай,
Таптым, әй, деме мұны мен,
Басыңа пәле,
Шақырып алған шығарсың,
Өзіңді сында,
Өзіңді шыңда шынымен.
Біреуді бәлкім,
Кеттің бе кейде басынып,
Сөйледің әлде,
Лепіріп, лықсып, тасынып,
Жаныңда жүрген
Жандарды тіпті көзге ілмей,
Көтеріп кеуде,
Жасадың ба екен асылық?!
Адастың ба екен,
Соңынан еріп күпірдің,
Сойылын соғып,
Қоздырғыш дерттей пікірдің,
Қарақан бастың
Қамын жеп қарын тойдырып,
Ал, айтшы, қане,
Ел үшін немді бітірдің?
Даналар бізге,
Қалдырған мұра – талай кеп,
Қағамыз таңдай,
Шертеміз маңдай, қалай деп,
Оғындай мірдің,
Сөзімен жұртты атамыз,
Осындайларды,
Айтқан ғой ұлы Абай деп!
Апырмай, атам,
Кімдерді айтып кетті екен,
Өзгені емес,
Өзіңді шалар от па екен,
Ананы да емес,
Мынаны да емес, ойланшы,
Дәл мына сені,
Айыптап тұрған жоқ па екен?!
Жылтырақ қуған,
Қарамай алтын, жезіне,
Заманың бұлдыр,
Әйнегін таққан көзіңе,
Дананың сөзін,
Қару ғып жұртқа жұмсамай,
Дәру ғып алшы,
Алдымен, достым, өзіңе!
Аузыңда өлтір,
Ағылған лағын сөзіңді,
Ақылмен биле,
Құбыла соққан сезімді,
Жаныңды салып,
Жақсартам десең әлемді,
Өзгені қойып,
Алдымен жөнде өзіңді!

---