Өлең, жыр, ақындар

Малта тас

  • 24.02.2018
  • 0
  • 0
  • 1849
Әдемі, қандай жұмыр малта тасың,
Толқындар көрсетпейді жайса шашын.
Тапжылмай, көл жиектеп жату үшін,
Сұрапыл дауылмен де шайқасасың.
Тозсаң да,
Жатырсың сен мұжылсаң да,
Төзесің күні ұзаққа,
Ұзын таңға.
Сайрамның Малта тасын жаным сүйер,
Шұбарлап өрнектеген жүзін таңба.
Толқынның төзіп қанша тепкісіне,
Жатыр ол сенім артып тек күшіне.
Тұнығын құшып,
Қоршап, жататұғын
Малта тас,
Қасиетің жоқ кісіде!
Төсінде дүбірлетіп сағым қырдың,
Жүрсем де қоршауында қалын жырдың,
Сайрамның сыңғырлаған
Малта тасы,
Бейне бір қимасымдай сағындырдың.
Күзетіп жатасың ба көзіңді ілмей,
Тым нәзік үлбіреген сезім — гүл ғой.
Уыстап сені қалай алғанымды,
Қалдым-ау,
Осы бір сәт өзім білмей!..
Әдемі қандай жұмыр малта тасың,
Толқындар көрсетпейді жайса шашын.
Тапжылмай,
Көл жиектеп жату үшін.
Сұрапыл дауылмен де шайқасасың!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түркістан

  • 0
  • 0

Толассыз күндер өтеді кіл,
Өтеді айлар, өтеді жыл.
Қаратаудан асырып көшіп,
Үдере көшкен Бабалардың —

Толық

Күз

  • 0
  • 1

Ақ қайың төкті суға жапырағын,
Шымырлап беті күліп жатыр ағын.
Мынау дүние сабырлы түрге еніпті,
Күз жайлап жерімнің кең атырабын.

Толық

Өтеді ғой бұл дәурен

  • 0
  • 0

Өтеді ғой бұл дәурен,
Әркімнің–ақ басынан.
Қайғысыздан —
Көңілі судай тасыған,

Толық

Қарап көріңіз