Өлең, жыр, ақындар

Таңбалы

  • 24.02.2018
  • 0
  • 0
  • 2127
Қарайтын кірпік ілмей таңға мынау,
Тұрсың ба аман-есен,
Таңбалым-ау!
Тасынан елік тайған,
Такаббарым,
Түсіріп көрмеп едің жанға қылау.
Куә боп бастан кешкен сан ғұрыпқа,
Тұрушы ең елеңдемей жаңғырыққа.
Тасынды қандай адам таңбалады,
Кім болмақ,
Сендей тауды мәңгі ұмытса.
Әйтеуір сау екенсің сан жаладан,
Емес қой таңбалаған
Аңғал адам.
Талқы асып,
Сайрам қонған талай көштің,
Өзіңді қыз-келіні әнге ораған.
Сол әннің қайталайсың қайырмасын,
Дейсің бе ұмытпасын,
Жаңылмасын.
Менің де жүрегімде таңба жатыр,
Тағдырым,
Сенен ерте айырғасын...
Тағдырым,
Сенен ерте бөлектеді,
Бақыттан кенде қылмақ,
Демек мені.
Аңсағанмен, амал не
Жете алмадым,
Сұрама,
Көп қой оның себептері...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бүркітті шыңы

  • 0
  • 0

Қарт Жоңғардың бір шыңы бар — Бүркітті,
Сұсымен ол талайларды үркітті.
Бұлт үйіріліп кетпепті ұдай басынан,
Тас түнеріп жасын жерге бүркіпті.

Толық

Мен бір жанмын

  • 0
  • 0

Ойларға тұтқындағы
Тәңір–ау, қайда барам табан асты,
Көңіл күзгі аспандай, маза қашты.
Мен жалғызбын, ойлар көп тұс-тұс жақтан,

Толық

Тарту

  • 0
  • 0

Құлағында жігітше ойнап дөненнің,
Қос ат алып, Қабе-ау, қайда жөнелдің.
Тау тұлғаңмен балаға ұқсап жеткенде,
Ықыласқа шын көңілден кенелдім.

Толық

Қарап көріңіз