Өлең, жыр, ақындар

Таңбалы

  • 24.02.2018
  • 0
  • 0
  • 2316
Қарайтын кірпік ілмей таңға мынау,
Тұрсың ба аман-есен,
Таңбалым-ау!
Тасынан елік тайған,
Такаббарым,
Түсіріп көрмеп едің жанға қылау.
Куә боп бастан кешкен сан ғұрыпқа,
Тұрушы ең елеңдемей жаңғырыққа.
Тасынды қандай адам таңбалады,
Кім болмақ,
Сендей тауды мәңгі ұмытса.
Әйтеуір сау екенсің сан жаладан,
Емес қой таңбалаған
Аңғал адам.
Талқы асып,
Сайрам қонған талай көштің,
Өзіңді қыз-келіні әнге ораған.
Сол әннің қайталайсың қайырмасын,
Дейсің бе ұмытпасын,
Жаңылмасын.
Менің де жүрегімде таңба жатыр,
Тағдырым,
Сенен ерте айырғасын...
Тағдырым,
Сенен ерте бөлектеді,
Бақыттан кенде қылмақ,
Демек мені.
Аңсағанмен, амал не
Жете алмадым,
Сұрама,
Көп қой оның себептері...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыр қызғалдағы

  • 0
  • 0

Түн еді ол — қыз көзін ілмеген,
Жұлдыздар жымиып күлмеген.
Түн еді ол табиғат дүлейің
Дүниеде не барын білмеген.

Толық

Ертең қиып кетерсің

  • 0
  • 0

Толы тағам: әні қызым, әні бал,
Ал жолаушым, шөлдеп келдің қанып ал.
Бұл ауылдың сұлу қызы тағы бар,
Ақын жігіт — жерің осы танылар.

Толық

Көл түбіне кім аспанды төсеген

  • 0
  • 0

Толқын күліп судың беті шымырлап,
Нұр өбеді суға төніп сыбырлап.
Сағым жүйткіп жалт-жұлт етті дамылсыз,
Жатыр ма әлде ойшыл жаннан сыр ұрлап.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер