Өлең, жыр, ақындар

Түн бүркеп қарашығын

  • 24.02.2018
  • 0
  • 0
  • 2084
Туып-өскен мекенім,
Көзім көрген,
Ақ сүтіңнен нәр алдым әзің берген.
Оралған елге осынау перзентіне,
Сынағандай қарайды төзім — мерген.
Жанымды тебірентіп сезімдермен,
Шалдықтырмай шығарған өзің бе өрден.
Мен қалай осы сәтті ұмытайын,
Аман-сау қауыштырған кезімді елмен.
Қуаныш, көңіл бөлмей аланға да,
Жастанған үнсіздікті анам ғана.
Ағынан ақтарылып,
Ағыл-тегіл,
Көрісіп тұрған сынды маған дала.
Жия алмай құшағымды саған жайған
Мен тұрмын жүрек ессіз,
Санам да ойран.
Ыстық қой ана мейірі елден ерек,
Ұмытсын ол мейірді балаң қайдан.
Білмеймін тұрғанымды қалай шыдап,
Басымнан өткен соң ба талай сынақ...
Қараған сайын анау қия бетке —
Өшкенін іш сезеді арай-шырақ.
Келгенін сезгені ғой баласының,
Төгеді мөлтілдетіп дала шығын.
Жатты ұйықтап қалың ұйқы құшағында
Түн бүркеп,
Анашымның — қарашығын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әлдилейді толқындар

  • 0
  • 0

Ертісті бойлап төмен жүзіп келем,
Балықшы отыр қармағын сүзіп терең.
Қайығыма жармасып қалып жатыр,
Осынау толқын сырын қызық көрем.

Толық

Өмір соқпағы

  • 0
  • 0

Өмір деген емес ол атты кісі,
Толып жатыр бүкпесі, қақтығысы.
Қыз мінезді кейде бір сұлу көктем,
Келеді екен кейде оның қатты қысы.

Толық

Жауынды көктем

  • 0
  • 0

Осынау жақтың күні ұдайы тұнжырап,
Жадырамай, бұлты неге түр жылап.
Менің дағы қақ айырып кеудемді,
Жарға соғып толқындайды бір бұлақ.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар