Өлең, жыр, ақындар

Түн бүркеп қарашығын

  • 24.02.2018
  • 0
  • 0
  • 2148
Туып-өскен мекенім,
Көзім көрген,
Ақ сүтіңнен нәр алдым әзің берген.
Оралған елге осынау перзентіне,
Сынағандай қарайды төзім — мерген.
Жанымды тебірентіп сезімдермен,
Шалдықтырмай шығарған өзің бе өрден.
Мен қалай осы сәтті ұмытайын,
Аман-сау қауыштырған кезімді елмен.
Қуаныш, көңіл бөлмей аланға да,
Жастанған үнсіздікті анам ғана.
Ағынан ақтарылып,
Ағыл-тегіл,
Көрісіп тұрған сынды маған дала.
Жия алмай құшағымды саған жайған
Мен тұрмын жүрек ессіз,
Санам да ойран.
Ыстық қой ана мейірі елден ерек,
Ұмытсын ол мейірді балаң қайдан.
Білмеймін тұрғанымды қалай шыдап,
Басымнан өткен соң ба талай сынақ...
Қараған сайын анау қия бетке —
Өшкенін іш сезеді арай-шырақ.
Келгенін сезгені ғой баласының,
Төгеді мөлтілдетіп дала шығын.
Жатты ұйықтап қалың ұйқы құшағында
Түн бүркеп,
Анашымның — қарашығын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сайрам самалы

  • 0
  • 0

Бұлттан кезін ашып алған кенеттен,
Шуақ күнге тұрамын сені теңеп мен.
Талай жылдар кетіп едік хабарсыз,
Толып жатқан себептен...

Толық

Толқын құшағында

  • 0
  • 0

Мынау жатқан Түркістан Шағасы ма,
Қыз толқынды үйірген жағасына.
Мен дағы тұнығына жүзіп кеттім,
Жанымыз үнсіз ғана жарасуда.

Толық

Қарагер

  • 0
  • 0

Қамшылай жөнелгенде Қарагерді,
Бұрқ етіп артында шаң қала берді.
Қарагер қанат бітіп бұлдырайды,
Жолдағы тамсандырып тана көлді.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер