Бейне бір көрген жақсы түс сияқты

Көзіңе елестетер ұшқыр атты,
Көңілге көктеткендей күш-қуатты,
Естайдың ауылында күндер өтті,
Бейне бір керген жақсы тұс сияқты.
Бойыңа біткен сонша асыл көрік,
Біреулер жүргенге мәз қасында еріп,
Көркіңді көлеңкелер жат мінез жоқ,
Қарайды саған ару қасын керіп.
Қаныңа сіңген жақсы қасиеттер,
Өлеңнің өрнектерін жатыр ма өріп.
Өлеңнің өрнектерін жатыр ма өріп,
Бітімің жаралғандай батыр болып.
Қарашы Баяныңның бауырына,
Ақ бұлттар шатыр тігіп,
Жатыр қонып.
Сапармен өте бермес осылай күн,
Ырысы ортаймайды досы бардың.
Мерт болған шапқыншыдан елін қорғап
Ұрпағы болармысың Жасыбайдың.
Қоршаған төңірегін жасыл шыңдар,
Жарқырап жанарыңдай жатыр айдын!
Баяның тұр ғой бүгін мерейің боп,
Келдім мен сол Баянды көрейін деп.
Қаныштың аты қандай қазақ үшін,
Сөнбеген,
Лапылдаған тереңінде от.
Барып ем Естай аты себеп болып,
Жүрсінші аруағы жебеп-қорып.
Баяны көңілге ерек әсер берді,
Сұлулығы соншама бөлектеніп.
Көзіңе елестетер ұшқыр атты,
Көңілге көктеткендей күш-қуатты.
Естайдың ауылында күндер өтті —
Бейне бір көрген жақсы тұс сияқты.
* * *
Толқындап көкіректе сансыз мұным,
Өмірде болған емес қамсыз күнім.
Тағдырдың берген ол да сыйы болар,
Ағайын, емес бірақ әлсіздігім.
Ширығып төгер жаным бар шындығын,
Халқымның тілеуі ғой,
Сансыз жырым.
Тағынған қанатым ол —
Ән мен арман,
Үзіледі босаса сәл шылбырың.
Салмақтан қайысамын санадағы,
Самай шаш бәлкім, содан ағарады.
Жанғаны еңбегіңнің сол емес пе,
Өнердің биік болса шаңырағы.
* * *
Суы мөлдір, көкпеңбек,
Жасыбайға жетсем деп,
Жолаушы көп асыққан
Баянға жатқан шеттен кеп.
Жасыбайдың тұнығын
Айтады тәңір өпкен деп,
Содан ба
Суы көкпеңбек!
Көрсең де қысын, Көктемін,
Төгеді нұрын көкте күн.
Аймалап алтын сәулесі,
Көрсең ғой кәлді епкенін.
Өңің тұрғай түсіңнен
Кетпей жүрер тек сенің!
Өкінішті болды деп,
Қарайды асығыс кеткенің.
Аңғармай қалдым өзім де,
Уақыттың қалай өткенін.
Ұқсастығы көп екен,
Шыршалы,
Жасыл текшенің.
Інісі ме деп қалдым,
Баянды сұлу Көкшенің!

---