Өлең, жыр, ақындар

Тас шешей

  • 23.03.2018
  • 0
  • 1
  • 6635
Жын қаққандай долданып,
Су жұлқына соғады.
Салдыр - гүлдір күркіреп,
Судан боран борады.
Қалбақтап қалақ бұлқынса,
Бұрқақтайды бораны.
Тас сырылдап айналып,
Бірін - бірі жонады.
Тас ұршықтың тесігі
Мамадан бидай сорады.
Суыра сорған бидайын
Шайнап, жұтып, обады.
Майда, малта мамық ұн
Тас толғақтан туады.
Сырғыта айдап ақ, ұнды
Кең шанаққа құяды.
Сабақта ине, дайындал,
Қарағым, қабын толады.
Бұрқылдақ ұн борасын
Бет - ауызға қонады.
Кірген кісі боз кемпір
Болады да қояды.
Бауырсақ, тоқаш, майшелпек
Әнеки әжең соғады.
Құймақ же ген кәрі атаң,
Кекіріп, қылды тобаны.
Күйік күлше - күлдемеш
Қойынға қойшы орады.
Жеген адам жетісті,
Нан екен бар болғаны.
Бітеуіңді уатқан,
Балаларды жұбатқан,
Кемпір - шалды қуантқан,
Тіршілік екен тиірмен,
Айырмай астық салалы...
Ағызып ағын төсінен,
Шайнап беріп өсірген,
Асыраған анаң кім?
Тас шешей сол болады.



Пікірлер (1)

Нұрай

Керемет!!!!!!! Алғысым шексіз!!

Пікір қалдырыңыз

Қос қарға

  • 0
  • 0

Қарғаға қарға жақындап,
Қарғаға қарға қарқылдайт:
«Қарға-ау, бізге жем бар ма?
Жемді көрер жер бар ма?»

Толық

Бұлақ бойында

  • 0
  • 0

Сылдыр-сылдыр су сылдырар бұлақтан,
Тәңірі ме екен тауды-тасты жылатқан
Анда-санда көңіл айтып «Көк!» Көк!» деп,
Шығар даусы көкектің де жұбатқан.

Толық

Заман

  • 0
  • 1

Зар, зар, зар, зар заман,
Зарлатып өткен о заман.
О заман кетсін өзімен,
Күлдірген бізді бұ заман.

Толық

Қарап көріңіз