Өлең, жыр, ақындар

Тынықсын, тимеңдер адамға

  • 29.03.2018
  • 0
  • 0
  • 4360
Шаршаған адамның ажарын
Көре алман қиналмай ішімнен.
Тартқанмын өзім де азабын,
Түсінем, бәрін де түсінем.
Жарық пен желден де шаршаймыз,
Сену де, сүю де еңбек қой.
Сыйластық жеңіл деп кім айтар?
Ол-дағы қиыннан келмек қой.
Үрку де, қорқу да зор бейнет,
Шаршаймыз кейде біз шаттықтан.
Шаршаймыз кейде біз жаттықтан,
Шаршаймыз кейде біз сақтықтан.
Демалу керек қой әркімге,
Тынықсын, тимеңдер адамға.
Ертең де күш керек қоғамға,
Ертең де күш керек заманға.
***
Ақ шаңдақ ақсаңдап барады,
Оқ тиген жаралы қояндай.
Бір жүріп, бір демін алады,
Жатыр жел жүгіртер оянбай.
Ақша бұлт мүлгіп тұр төбеде
Аспанға жағылған бояудай.
Ұсайды ол жағылған желкенге,
Жатыр жел желпінтер оянбай.
Орман тұр жапырағын бүркеніп,
Сәждеге маңдайын қоярдай.
Амалсыз тағдырға тұр көніп,
Жатыр жел сілкінтер оянбай.
Тұршы, жел, ұйқыңнан, қозғалшы,
Шулатшы орманды сілкумен,
Жосылта тағы бір айдашы
Шаңдарды, бұлттарды іркілген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәужан — Ленин құрдасы

  • 0
  • 0

Бұрын Дәужан жалшы екен
Байдың малын бағатын.
Аздап қана әнші екен
Зарын әнмен шағатын.

Толық

Тауда

  • 0
  • 0

Ішінде ақ қардай, аққудай шатырды
Жастанып тауды мен, қиялда жатырмын,
Тіл қатпас тасқа да,
Мұң шақпас мұзға да,

Толық

Сен менен әлді екенсің

  • 0
  • 0

Мен сенен әлсіздеумін,
Сен менен әлді екенсің.
Қанша рет сөнді екенсің,
Қанша рет жанды екенсің.

Толық

Қарап көріңіз