Өлең, жыр, ақындар

Тынықсын, тимеңдер адамға

  • 29.03.2018
  • 0
  • 0
  • 4077
Шаршаған адамның ажарын
Көре алман қиналмай ішімнен.
Тартқанмын өзім де азабын,
Түсінем, бәрін де түсінем.
Жарық пен желден де шаршаймыз,
Сену де, сүю де еңбек қой.
Сыйластық жеңіл деп кім айтар?
Ол-дағы қиыннан келмек қой.
Үрку де, қорқу да зор бейнет,
Шаршаймыз кейде біз шаттықтан.
Шаршаймыз кейде біз жаттықтан,
Шаршаймыз кейде біз сақтықтан.
Демалу керек қой әркімге,
Тынықсын, тимеңдер адамға.
Ертең де күш керек қоғамға,
Ертең де күш керек заманға.
***
Ақ шаңдақ ақсаңдап барады,
Оқ тиген жаралы қояндай.
Бір жүріп, бір демін алады,
Жатыр жел жүгіртер оянбай.
Ақша бұлт мүлгіп тұр төбеде
Аспанға жағылған бояудай.
Ұсайды ол жағылған желкенге,
Жатыр жел желпінтер оянбай.
Орман тұр жапырағын бүркеніп,
Сәждеге маңдайын қоярдай.
Амалсыз тағдырға тұр көніп,
Жатыр жел сілкінтер оянбай.
Тұршы, жел, ұйқыңнан, қозғалшы,
Шулатшы орманды сілкумен,
Жосылта тағы бір айдашы
Шаңдарды, бұлттарды іркілген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Толғақ

  • 0
  • 0

Күнде ертемен айнаға да қараймын,
Әжімдерді таратпақшы боламын.
Шашымды да сулап тұрып тараймын,
Бір кәдеге жаратпақшы боламын.

Толық

Ағатай

  • 0
  • 0

Ағатай!
Сексенге жеттің, қартайдың,
Сонда да келген жоқ әлі жантайғың,
Бауырым, сымбатың неткен сом еді

Толық

Қазақстан — алтын сандық

  • 0
  • 0

Отанға, партияға менен рапорт,
Қабыл ал ақын сөзін қадырлы жұрт,
Бұл ермек емес, яки, сөз құмарлық,
Сөйлеуге республикам берді жарлық,

Толық

Қарап көріңіз