Өлең, жыр, ақындар

Айналамда бозөкпе – кілең бала

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 3567
Айналамда бозөкпе – кілең бала,
кілең бала ішінде жүрем дара.
Қыз-ақкөңіл, сол тектес күйеу бала,
ұл-келінде пәктік пен жігер ғана.
Ойламастан қалғанын маған күз кеп,
Өздерінше іс етер амал іздеп
бәрі маған жаудырап жалтақтайды,
бірдеңені бүлдіріп алармыз деп.
Ренжітіп өлеңді астан қалдым,
өкпелері қазандай дастандардың.
Жыр күткендер тағы бар жаутаңдаған,
осылардан жанымда тапсалған мұң.
Бастықтарға бұрыннан семген үміт,
(Алдарына бармаймын мен де емініп)
тағдырыммен ісі жоқ, ешбірінің –
мен бармын ба, кеттім бе жерге кіріп.
Білем, өлсем қамқорсып ас берерін,
Бейнемді ойып, атымды тасқа егерін.
Тірімде жайымды білмеген қоғамыңды
өлмей тұрып күрер ем тапсам ебін,
кетем сосын бетке алып мақшар елін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен осы қай топтамын, қай таптамын?

  • 0
  • 0

Мен осы қай топтамын, қай таптамын?
Ортамнан, қоғамымнан жай таппадым.
Запы боп ести-ести, шаршап біттім
жалаңаш ұрандарын, айтақтарын.

Толық

Мен сізді ұнатамын

  • 0
  • 0

Мен сізді ұнатамын.
Сізді ойлаумен атады бұл ала таңым.
Жалғыз арман жанымды жайлап алып,
сенделемін, үмітпен бүр атамын.

Толық

Жұмақ

  • 0
  • 0

Бар дейді бір керім жер Жұмақ деген,
әркімнен қайда өзі деп сұрап келем,
Таба алмай жүрмін әлі, бар білгенім –
әйтеуір сол жұмағың жырақ менен.

Толық

Қарап көріңіз