Өлең, жыр, ақындар

Айналамда бозөкпе – кілең бала

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 3395
Айналамда бозөкпе – кілең бала,
кілең бала ішінде жүрем дара.
Қыз-ақкөңіл, сол тектес күйеу бала,
ұл-келінде пәктік пен жігер ғана.
Ойламастан қалғанын маған күз кеп,
Өздерінше іс етер амал іздеп
бәрі маған жаудырап жалтақтайды,
бірдеңені бүлдіріп алармыз деп.
Ренжітіп өлеңді астан қалдым,
өкпелері қазандай дастандардың.
Жыр күткендер тағы бар жаутаңдаған,
осылардан жанымда тапсалған мұң.
Бастықтарға бұрыннан семген үміт,
(Алдарына бармаймын мен де емініп)
тағдырыммен ісі жоқ, ешбірінің –
мен бармын ба, кеттім бе жерге кіріп.
Білем, өлсем қамқорсып ас берерін,
Бейнемді ойып, атымды тасқа егерін.
Тірімде жайымды білмеген қоғамыңды
өлмей тұрып күрер ем тапсам ебін,
кетем сосын бетке алып мақшар елін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үш қара

  • 0
  • 0

Мен туған үш ауыл бар бұл далада,
тұрады бір-біреуі мың қалаға:
Қарауыл, Қарауылкелді, Қарасазым, -
мен үшін үшеуі де құндақ-ана.

Толық

Көгалды алаң

  • 0
  • 0

Көгалды алаң. Сүт сәуле қырды басқан,
біз отырмыз жанардан арман ұшып.
Еленбейтін бұрынғы жұлдыз, аспан -
бәріне таңданысып.

Толық

Таңғұттарға қарсы күрес жырлары

  • 0
  • 0

Таңғұт жау тиді айлалы,
қатұнсін тісін қайрады,
жайратпай жауын таймады,
бауыздап жанын қинады.

Толық

Қарап көріңіз