Өлең, жыр, ақындар

Мансап үйі

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 3693
Мансап үйі – қақпақты қыш құмыра,
енсең орар рақат ыстығына.
Өскен сайын мансаптың баспалдағы
соғұрлым мол былығы, бықсығы да.
Ардың мұнарасы деп ығында ықтар
ұғынатын бұл үйді бұрын жұрттар.
Ізгілік деп жар салып, ал өзінен
тарайды екен айла мен зұлымдықтар.
Онда орын жоқ бұралқы адалдарға,
адалдықты ту етер заман бар ма.
Мансап үйі түшкірсе, «жәрекім» деп
жығылғандар жақындап барар ханға.
Түкке тұрмас еңбегің – киелі ісің,
ісің еленбейтінін түйеді ішім.
Өзіңді адам сезініп жүру үшін
болуы шарт бір дөкей сүйенішің.
Онсыз аттай алмайсың қарға адымға,
қажет емес ісің бе, салмағың ба.
Мансапты орта септейді әр адамды:
«Мынауыңның кім тұр, - деп, - әр жағында?»
Онда әркімге бұйырмас төр іргесі:
жерлес, туыс… ерсі екен мұның несі?!
Қылмысы ортақ жолдасы, ең аяғы
күні түсер біреудің көңілдесі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құпия ғой, құпия адам деген

  • 0
  • 0

Құпия ғой, құпия адам деген!
Таныс емес жайттар жоқ маған деп ем,
болғандай ем бәрін де көріп, біліп,
әлі күнге мен қалай аман келем?

Толық

Күз

  • 0
  • 0

Қатқақ күз. Дала құнысып,
жүзінде қалмай жаз рай.
Кимеген адам бұғы ішік,
бүрсеңдер арық тазыдай.

Толық

Бақыт туралы ән

  • 0
  • 3

Жанарлармен тіл қатып,
жүректерді жырлатып,
сезім деген айдынға
мың бұлқынып, мың батып -

Толық

Қарап көріңіз