Өлең, жыр, ақындар

Қойсын ба мыс жебедей жұрт наласы

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 2519
Қойсын ба мыс жебедей жұрт наласы –
не мықтың жетіп тұрған бұлтқа басы
қалпақтай ұшар бір күн көз ашқанша,
тайғанап қара жерден құт тағасы.
Шалқаңнан түсіп оңбай жатқаныңда,
көп пенде кеше жүрген қапталыңда
кетіп еді сырт айналып сенен бәрі,
сіңгендей батпа құмға.
Сол кезде бақыт құсың ұшты жылдам,
айрылдың болмысыңнан ысқырынған.
Басыңды мен сүйеп ем сонда сенің
жиіркенбей кескен-келі ұсқыныңнан.
Десек те сатпас адам жақсылығын,
(кей жанда жақсы жайлы тапшы ма ұғым?),
өртеді жүрегімді бүгін маған
істеген арамдығын, нас қылығың.
Жаманға тау да аласа, өр де нашар,
адалдық, түбі адамға сол қарасар.
Көртышқан күн нұрына орасаң да,
бәрі бір көрге қашар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өкініш әні

  • 0
  • 0

Түндер бойы алдымда сенің бейнең тұрады.
Кезбе өзеннің қашанда шалқар теңіз - тұрағы.
Таң алдында қаңырап жағалаудай бос қалған,
Ұшты менің жанымнан әлдилеген жақсы арман.

Толық

Ұшқыш

  • 0
  • 0

Көкті шарлап, түн қатып,
ұшқыш болу — бір бақыт!
Жолаушылар тасимын
самолетпен зырлатып!

Толық

Жөнегендей айдында ағын жосып

  • 0
  • 0

Жөнегендей айдында ағын жосып,
бара жатыр далада шағыл көшіп.
Құтырынған құм боран көз аштырмай,
жайратардай жел-қанжар жаныңды осып.

Толық

Қарап көріңіз