Өлең, жыр, ақындар

Қойсын ба мыс жебедей жұрт наласы

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 2548
Қойсын ба мыс жебедей жұрт наласы –
не мықтың жетіп тұрған бұлтқа басы
қалпақтай ұшар бір күн көз ашқанша,
тайғанап қара жерден құт тағасы.
Шалқаңнан түсіп оңбай жатқаныңда,
көп пенде кеше жүрген қапталыңда
кетіп еді сырт айналып сенен бәрі,
сіңгендей батпа құмға.
Сол кезде бақыт құсың ұшты жылдам,
айрылдың болмысыңнан ысқырынған.
Басыңды мен сүйеп ем сонда сенің
жиіркенбей кескен-келі ұсқыныңнан.
Десек те сатпас адам жақсылығын,
(кей жанда жақсы жайлы тапшы ма ұғым?),
өртеді жүрегімді бүгін маған
істеген арамдығын, нас қылығың.
Жаманға тау да аласа, өр де нашар,
адалдық, түбі адамға сол қарасар.
Көртышқан күн нұрына орасаң да,
бәрі бір көрге қашар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Перзент сөзі

  • 0
  • 0

Әкем — менің тәңірім, пайғамбарым,
ұмтылатын биігім, сайран бағым.
Ол білмейтін дүниеде құпия жоқ,
біліп алған, япыр-ау, қайдан бәрін?!

Толық

Алақандағы жазу

  • 0
  • 0

Үйде ертемен тып-тыныш,
тұрдым жайлап, тарандым.
Сосын алақаныма
атын жаздым анамның.

Толық

Бақыт туралы ән

  • 0
  • 3

Жанарлармен тіл қатып,
жүректерді жырлатып,
сезім деген айдынға
мың бұлқынып, мың батып -

Толық

Қарап көріңіз