Қадалып, іштей тамсана
- 0
- 1
Қадалып, іштей
тамсана,
қайтесіз мені
ұялтып.
Заман құлқы
Жерім жатқа тапталып,шаңға айналды даламыз.
Досым мені жат танып,
алшақтады арамыз.
Әнім жұртқа ұнамай,
жат айқайға бас ұрдық.
Салт-сәнімді, сұрамай
жалмап жатыр ғасыр-жұт.
Дәстүрімді, жырымды
паш етуге қымсынам.
Жоғалтыппын бұрынғы
жоқтауымды сыңсыған.
Қырқып жатқан қай шалғы –
біле алмадым сенделіп.
Жақсы менен жайсаңды
жоқтау айтпай жерледік.
Кінәліні іздеп сандалма –
заманның құлы – жан біткен.
Арзан мына жалғанда
адамның құны ақ жіптен.
Ойға шақыру
- 0
- 0
Ұқтым заман парқын мен:
адамы жез таңдайлы,
ісі жоқ та, ал тілмен
мінбе тисе сарнайды.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
×
- Әлішер Науаи
- Клод Тилье
- Демокрит
- Абай Құнанбайұлы
Барлық авторлар