Өлең, жыр, ақындар

Күн

  • 31.03.2018
  • 0
  • 1
  • 7493
Сарғайып талып шықты да,
сазарып барып батты Күн,
шашыратып алып шаттығын,
жинай алмасын ұқты ма,
торлады Жерді бұлт-күнә.
Қара ниеті адамның;
көңіл-кеуденің тарлығы;
ашылған бейуақ араның –
қара бұлт болып барлығы
бүркеді бетін жан, ардың.
Күн көзін қадап құмартқан
жап-жасыл жердің жамалы
жасаурап жарқын жанары,
қасіреттен күйіп мұнарытқан,
жаны сау жер жоқ бір аттам.
Қалмады мөлдір бір бұлақ,
жейдесі жыртық, жаны ауру
жерді аяп жаны шығады,
сары уәйім шегіп Күн жылап,
шығады содан сарғайып,
батады содан тұнжырап.



Пікірлер (1)

Каракат

Кун мен тун туралы такпактар керек

Пікір қалдырыңыз

Келе жатам әрі мұңды, әрі асқақ - сезсең мені

  • 0
  • 0

Келе жатам
әрі мұңды, әрі асқақ - сезсең мені,
елемей еш пендені,
көлгірсіген шуылдақ жұрттың бәрін

Толық

Сен қайда жүрсің?

  • 0
  • 0

Сен қайда жүрсің?
Мені осынша сағындырып,
Жүрегімді лаулатып, жалын қылып.
Мен сені іздеп жүрмін

Толық

Шырша

  • 0
  • 0

Ақ қырауға малынған
Ақша қардай сақалы.
Көптен күтіп сағынған
Көрдік Аяз Атаны.

Толық

Қарап көріңіз