Иран-бақ жырлары
- 0
- 0
Ақындарға нәр берген,
ұлы рухтар қуат берген, әл берген
қасиетті топырағы Иранның
көрсем деп ем, арманды ем —
Күн
Сарғайып талып шықты да,сазарып барып батты Күн,
шашыратып алып шаттығын,
жинай алмасын ұқты ма,
торлады Жерді бұлт-күнә.
Қара ниеті адамның;
көңіл-кеуденің тарлығы;
ашылған бейуақ араның –
қара бұлт болып барлығы
бүркеді бетін жан, ардың.
Күн көзін қадап құмартқан
жап-жасыл жердің жамалы
жасаурап жарқын жанары,
қасіреттен күйіп мұнарытқан,
жаны сау жер жоқ бір аттам.
Қалмады мөлдір бір бұлақ,
жейдесі жыртық, жаны ауру
жерді аяп жаны шығады,
сары уәйім шегіп Күн жылап,
шығады содан сарғайып,
батады содан тұнжырап.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Өзім жайлы
- 0
- 0
Айбар деген баламын,
жұмсауға да жарадым.
Өзім биыл бестемін,
саусағыммен санадым.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Толғанай
Бала дегеніміз – болашақ. -
Махсат
Керемет -
Махсат
Керемет -
Гулиниса
Өте тамаша. Аналарымыз аман болсын -
Раяна
Өте тамаша
Каракат
Кун мен тун туралы такпактар керек