Жалғыздық
- 0
- 0
Қайда, қайда сонау бір кезім менің;
жақсы көріп, дірілдеп көз ілгенім?
Селт етпеймін бұл күнде ештеңеге –
отқа өртеніп кеткен бе сезімдерім?
Күн
Сарғайып талып шықты да,сазарып барып батты Күн,
шашыратып алып шаттығын,
жинай алмасын ұқты ма,
торлады Жерді бұлт-күнә.
Қара ниеті адамның;
көңіл-кеуденің тарлығы;
ашылған бейуақ араның –
қара бұлт болып барлығы
бүркеді бетін жан, ардың.
Күн көзін қадап құмартқан
жап-жасыл жердің жамалы
жасаурап жарқын жанары,
қасіреттен күйіп мұнарытқан,
жаны сау жер жоқ бір аттам.
Қалмады мөлдір бір бұлақ,
жейдесі жыртық, жаны ауру
жерді аяп жаны шығады,
сары уәйім шегіп Күн жылап,
шығады содан сарғайып,
батады содан тұнжырап.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Налып келдің соншалық, тұнжырадың
- 0
- 0
Налып келдің соншалық, тұнжырадың
өсегімен біреулердің.
Мен де өзіңмен қосыла қынжыламын,
мұндайда жүдеулеумін.
Ұйқысыз түндер
- 0
- 0
Сүйікті менің Отаным,
не болар сенің тағдырың,
қандай боп туар алғы күн –
түндерде талай дөңбекшіп,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айару
Мә ше осыдан іс шара ғо -
Жандаулет
Жандаулет кызым болш -
Жандаулет
Керемет -
Жандаулет
Керемет олен екен
Каракат
Кун мен тун туралы такпактар керек