Өлең, жыр, ақындар

Ұрпаққа

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 6067
Жұртты ысырып өзіме жол да ашпадым,
басып өтіп басқаны төрге аспадым.
Жоқтау айтып, жібітіп ел көңілін,
сұрап, сығып алмадым көз жастарын.
Жең ұшынан ешкіммен жалғаспадым,
жалғандықпен алысып қан қақсадым.
Жар сап жоқтан өзгеге, жұртты жиып,
арзан атақ-беделге жармаспадым.
Дүрмегінен жырақпын дау-жаланың,
адалдықтың талқаны – қаузағаным,
Әкімдерге жағам деп үн шығармай,
біреулердің көңілін ауламадым.
Дөкейлерге су құйып тұра қалып,
аузы-басын жаласып құлап алып,
бақ-дәулеті басынан тайған күні
түскенім жоқ соңына шырақ алып.
Жарамсақтың білері – қарға кәсіп,
биліктімен май жалап, қан жаласып.
жұрт үйренген бұл күнде жалған күліп,
жалған жылап, өтірік жандары ашып.
Жарым естеу жанмын ба жұғымы кем,
арды аттамай, тек жүйке-шыныны үгем.
Өзі түгілі қылмыскер Жалғандықтың
жуыспадым жұқана-жұғынымен.
Ақылым жоқ, үстімде – от жамылғы,
бола алмаймын ел түгіл топқа да үлгі.
Бақ-байлыққа қол созған ақылды ұрпақ,
нысана етпе менің сыз соқпағымды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тірлік нәрі

  • 0
  • 0

Қандай ғажап біреуді жақсы көрген,
жақсы көріп, сенделген тасты жолмен;
рақаттың уымен өлең жазған;
бала өсірген немесе бас жіп өрген!

Толық

Қызығу

  • 0
  • 0

Үлгілі әке, басшы, жар –
сендей болуға жас құмар.
Майлы қасықтай мәніңе
жабыса алмайды ащы зар.

Толық

Тек осы жер

  • 0
  • 0

Сөздерге де, өңдерге де енді ешқашан сенбеймін,
бұдан былай көзім көрмей, ешкімге де ермеймін.
Бұдан былай мына менің өзімде де күмән бар –
сендер де енді мені алдымен отпен, қанмен сынаңдар!

Толық

Қарап көріңіз