Өлең, жыр, ақындар

Ұрпаққа

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 6209
Жұртты ысырып өзіме жол да ашпадым,
басып өтіп басқаны төрге аспадым.
Жоқтау айтып, жібітіп ел көңілін,
сұрап, сығып алмадым көз жастарын.
Жең ұшынан ешкіммен жалғаспадым,
жалғандықпен алысып қан қақсадым.
Жар сап жоқтан өзгеге, жұртты жиып,
арзан атақ-беделге жармаспадым.
Дүрмегінен жырақпын дау-жаланың,
адалдықтың талқаны – қаузағаным,
Әкімдерге жағам деп үн шығармай,
біреулердің көңілін ауламадым.
Дөкейлерге су құйып тұра қалып,
аузы-басын жаласып құлап алып,
бақ-дәулеті басынан тайған күні
түскенім жоқ соңына шырақ алып.
Жарамсақтың білері – қарға кәсіп,
биліктімен май жалап, қан жаласып.
жұрт үйренген бұл күнде жалған күліп,
жалған жылап, өтірік жандары ашып.
Жарым естеу жанмын ба жұғымы кем,
арды аттамай, тек жүйке-шыныны үгем.
Өзі түгілі қылмыскер Жалғандықтың
жуыспадым жұқана-жұғынымен.
Ақылым жоқ, үстімде – от жамылғы,
бола алмаймын ел түгіл топқа да үлгі.
Бақ-байлыққа қол созған ақылды ұрпақ,
нысана етпе менің сыз соқпағымды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Стол астындағы ғажайыптар

  • 0
  • 0

Жақсы көрсе кітапты,
сатып алып беріңдер!
Ол кітапта әкем бар, мамам да бар, сеніңдер.
Бета апай мен Катька да (мен ғой — ұғып ал мұны!),

Толық

Көздеріңде ақыл, ой, мұң тұнады

  • 0
  • 0

Көздеріңде
ақыл, ой, мұң тұнады,
адамдайсың қанбаған бір құмары.
Жаның жүдеп, дәрменсіз отырасың

Толық

Нерудаға наразылық

  • 0
  • 0

— Не еткен ғасыр бітпейтін!
Қашан сенің жұт кейпің,
жоғалады кара жерден мәңгілік?
Жеткен жоқ па ойқастауың жанды үгіп?!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар