Кек және кешірім
- 0
- 0
Өкпе шоғын тұтандырмай
біз сараңбыз кешіруге.
Мейірімді ол жұтар құмдай,
жұтар ақыл шешімін де.
Жер мен адам
Кетті адамнан шүкірлік,қанағат жоқ көңілде.
Аласұрып бүкіл жұрт
түкірердей өмірге.
Жетпей күннің шуағы,
жылуы аздай Жердің де,
бала ашулы туады
ыза шашып ел, Күнге.
Адам мен Жер – еменнің
тамыры мен сабағы:
қансыраса адамы,
жер жаны да жаралы.
Жерге сіңер адамның
шаттығы да, кегі де.
Туса адамға қараң күн,
сау қалмайды жері де.
Бүр ата алмай бағы да,
жер қуарып шөлдесе,
адамдардың жанына
құрт түскені ендеше.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Атын ұрлатқан кедей!
- 0
- 0
Қайран менің тарланым!
Қарақшының тақымында кеттің бе,
аш арланның алқымында кеттің бе –
жер-көк кезіп шарладым,
Дауыл - менің жүрегімнің аңсары
- 0
- 0
Сұқ найзаны, төк терді –
шықсын естен күлкі де!
Самға, түнек от демді,
қар шапанды сілкіле!
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Пернегул
Ғажап -
Айкүн
Өте жақсы бірақ қиын
Пернегул
Ғажап