Жалтылдайды ақ желкен
- 0
- 0
Ақын біткен жырлаған нұр үмітпен
Ресейде сөз-өнер тыншымайды:
Лермонтов жырындай жылылықпен
кейде аялап, ал кейде шымшылайды.
Өкініш пен қасірет
Сөз қадірін ұқпайтынкөшің болған өкініш.
Биліктіні ықтайтын
досың болған өкініш.
Әділетке жұғымсыз
биің болған өкініш.
Саңылаусыз, жылусыз
үйің болған өкініш.
Адамының құны жоқ
елің болған өкініш.
Дауыл соқса, ығы жоқ
жерің болған өкініш.
Ойы асқанды көре алмас
ханың болған өкініш.
Елден биік, сөзі – алмас,
дарын болған өкініш.
Ессіз болса өз балаң,
бәрінен де сол жаман.
Қайғы мүжіп, жас іреп,
сол - өлтірер қасірет.
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Испания жүрегімде
- 0
- 0
Сұрайсыңдар аң-таң боп:
«Қайда кетті кешегі ақ гүл аткан жасыл бақ,
Сен сүйетін жаңбыр қайда құйып өтер тасырлап?»
Мен айтайын не болғанын, не болғанын
Лақтырып азап-шоққа бір
- 0
- 0
Лақтырып азап-шоққа бір,
Батырды салды сынға бек:
таратсын жұртқа отты әділ
жақсы іске жаратуға деп.
Қарап көріңіз
Пікірлер
-
Омар Жалел
Сен фашиссің, мен қазақпын! -
Марат
Өте орныды -
Ерхан
қайта қосыңызшы
Ару Сексенбаева
Маған Ф.Оңғарсынованың <Қасірет пен Ерлік> деген шығармашылығын тауып бересіз дерме?
Роза Фархадова
Өте керемет мұңды өлең