Туған жер
- 0
- 0
Қайда жүрсем, өзіңе оралғанша асықтым,
әлем шексіз болса да, саған ғана ғашықпын.
Сен сарайсың құздағы құлата алмас ғасыр да,
көкшіл аспан күмбез боп төңкерілген басында.
Өкініш пен қасірет
Сөз қадірін ұқпайтынкөшің болған өкініш.
Биліктіні ықтайтын
досың болған өкініш.
Әділетке жұғымсыз
биің болған өкініш.
Саңылаусыз, жылусыз
үйің болған өкініш.
Адамының құны жоқ
елің болған өкініш.
Дауыл соқса, ығы жоқ
жерің болған өкініш.
Ойы асқанды көре алмас
ханың болған өкініш.
Елден биік, сөзі – алмас,
дарын болған өкініш.
Ессіз болса өз балаң,
бәрінен де сол жаман.
Қайғы мүжіп, жас іреп,
сол - өлтірер қасірет.
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Әженің жыры
- 0
- 0
Шанаға жектім шал жорға,
жарқылдайды тағасы.
Жарқылдаған жағасы
мынау кімнің баласы?!
Ару Сексенбаева
Маған Ф.Оңғарсынованың <Қасірет пен Ерлік> деген шығармашылығын тауып бересіз дерме?
Роза Фархадова
Өте керемет мұңды өлең