Қоңыр

(Жұмекенге)
Күй шерткен оңашада домбырадан,
Күн кешкен жыр жолына болып алаң.
Даланың қоңыр күйін сүйіп өткен
О, менің дала мінез қоңыр ағам.
Жандырдың алуан ойдың отын іште,
Жыр жолын айналдырдың бекініске.
Танылдың озық ойлы саналыға,
Санасыз танымаса өкініш пе?
Сөйлесең жыр жолы боп күбірледің,
Бәйгеде сәйгүліктей дүбірлі едің.
Амал не қарапайым мінезіңмен
Ішінде көп жүйріктің білінбедің.
Ешқашан оқшауланып көрінбеп ең,
Тұрдың бір өзгермеген көңілменен.
Қулықсыз, арпалыссыз жырлап өттің,
Бүгін сен биіктеусің соныңменен.
Күй шертті оңашада домбырадан,
Қашан да жыр жолына болдың алаң.
Даланың ұлы болып, жыры болып,
Қалдың сен дала мінез, қоңыр ағам.

---