Ескі күн
- 1
- 2
Ескі күн ес шыққанда кетер естен,
Қиялды кейде билеп жетелескен.
Мол өріс, алқап қоныс, кең жайылым,
Сол күнгі қулар, сулар кетер ме естен?
Қара бұлт
А. С. Пушкиннен аудармаДауылдың қуғынынан қалған бұлт!
Сен ғана ашық көкте жүрсің жылжып.
Сен ғана қайғы жауып көлеңке еткен
Сен ғана шаттық күнді кірбендеткен.
Күшті жай құшып сені құшағына,
Сен едің аспанды алған кеше ғана
Сен едің жасырын жай шартылдатқан,
Сусаған жерге жауып сусындатқан.
Қара бұлт, жетер, жоғал! Дәурен кетті,
Өзгерді, жер жаңарды, дауыл өтті.
Желпінтіп жапырақты, құлпыртып жер,
Тыншыған көктен сені қуалар жел.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Ақын мен Мақым
- 0
- 0
Мақым деген бақсы болды,
Тамыршы, құмалақшы болды.
Ақ тоқымды жаяр еді,
Бір ысқырып қояр еді.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Амирлан
Мақал-мәтел бағдаршам -
Сымбат
Күшті -
қарақат
керемет
- Narsha Bulgakbaev Нарша Булгакбаев
-
- Габриэль Гарсиа Маркес
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі