Өлең, жыр, ақындар

Арнау

  • 18.07.2018
  • 0
  • 0
  • 5036
(Александр Сергеевич Пушкинге)

Арнадым бұл жырымды, ақын, саған
Тәңірісі сұлу сөздің ағындаған.
Тәкаппар данышпаным, қабылдашы
Бір сыйды құрмет еткен сахарадан.
Кіршіксіз күміс судай музаң тәтті,
Бал болып талай жанды таңырқатты
Балқытып терең сырмен жан иесін
Жүректе махаббаттың отын жақты.
Талай тіл отанымда сен деп сайрап,
(Мәнерлеп суретіңді қызыл байлап)
Туғызып сені қайта қарт анаңнан
Думандап мерекеңді жатыр тойлап.
Таусылмас сенің жырың маған тәтті,
Өзі өткір, өзі жылы махаббатты.
Сен менің баға жетпес ұстазымсың,
Ақынсың дүниедегі ең қымбатты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнге айналған адам

  • 0
  • 0

Зар болып кең дүниемен тілдесуге,
Отырды ол соңғы түнек түрмесінде.
Біледі көп ұзамай үні өшерін,
Біледі табылмасын мүрдесі де.

Толық

Азғын

  • 0
  • 0

Тәңірің сенің табынған
Бақыт пенен көк көйлек.
Жыртылар кезі кездессе.
Кетуің оңай өгей деп.

Толық

Бұтақтардан алма қақтым

  • 0
  • 1

Жанымда зәулім ағаш,
Бұтақтары толған алма,
— Ағын соған қойныңды аш
Ал құшақтап қапы қалма.

Толық

Қарап көріңіз