Өлең, жыр, ақындар

Арнау

  • 18.07.2018
  • 0
  • 0
  • 5128
(Александр Сергеевич Пушкинге)

Арнадым бұл жырымды, ақын, саған
Тәңірісі сұлу сөздің ағындаған.
Тәкаппар данышпаным, қабылдашы
Бір сыйды құрмет еткен сахарадан.
Кіршіксіз күміс судай музаң тәтті,
Бал болып талай жанды таңырқатты
Балқытып терең сырмен жан иесін
Жүректе махаббаттың отын жақты.
Талай тіл отанымда сен деп сайрап,
(Мәнерлеп суретіңді қызыл байлап)
Туғызып сені қайта қарт анаңнан
Думандап мерекеңді жатыр тойлап.
Таусылмас сенің жырың маған тәтті,
Өзі өткір, өзі жылы махаббатты.
Сен менің баға жетпес ұстазымсың,
Ақынсың дүниедегі ең қымбатты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір ақынға

  • 0
  • 0

Балға астында «лирикаңыз»
Даусы шығады жылаған.
Ұрмашы, ақын, балғаменен
Сенен қолқам сұраған.

Толық

Аттанарда

  • 0
  • 0

Кәрі дүние шайқалды тағы да бір,
Торлады бұлт күн көзін, басты ауыр зіл.
Жарақты жау жалмауыз ажал - сынды
Келсін маған» деп менің алдымда тұр.

Толық

Ресей қызы

  • 0
  • 0

Қайда естідім, сенің нәзік үніңді?
Бар денемді билеп алып барады.
Қайда көрдім, сенің бауырым, жүзіңді?
Бір ыстық от жүрегімде жанады...

Толық

Қарап көріңіз