Өлең, жыр, ақындар

Мойсей

  • 22.07.2018
  • 0
  • 0
  • 1292
(Иван Франкодан)

Азаптан, халқым менің, мехнаттан
Күйзеліп, жын соққандай селкілдедің,
Ұялып келешектен, жас ұрпақтан,
Келмейді түні бойы ұйқым менің.
Жазып па өмір бойы маңдайыңа
Көршінің құлақ кесті құлы болу,
Күштінің жүре беру ыңғайына,
Ызаны іште сақтау, азап шегу.
Неліктен, ащы күлкі, мұңды қайғы
Әніңнен төгіледі сенің салған.
Күшті сөз, жалынды ой, ұлы сенім
Тіліңнен төгіледі талай арман.
Жоқ, саған қайғыменен жасты төгу
Мәңгіге маңдайыңа жазылған жоқ,
Сенемін, аттанарсың көтеріп шу,
Қиратар залымдарды езілген көп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір ақынға

  • 0
  • 0

Балға астында «лирикаңыз»
Даусы шығады жылаған.
Ұрмашы, ақын, балғаменен
Сенен қолқам сұраған.

Толық

Толғау

  • 0
  • 0

Ал, жүрегім лепірді,
Елдің түйдек сырына.
Ақын тілін безеді,
Толғауына — жырына.

Толық

Айбала

  • 0
  • 0

Аспан жүзі көгілжім,
Маужырады табиғат,
Меңіреуленген мүлгіп түн,
Сезімге жылы, тілге жат.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер