Өлең, жыр, ақындар

Аттанғанда

  • 17.04.2015
  • 1
  • 6
  • 31906
Қош!
Деп қанат қағады құстар маған.
Қош!
Деп мені құшақтап, құшқан далам.
Аманаттап біреуге жатыр мені:
- Аманат-деп,- ұямнан ұшқан балам.
Гүлдер-дағы қоштасып, қиылып құр,
Қош айтады талдар да иіліп бір.
Here бәрі қоштасты меніменен,
Қандай тағдыр алдымда бұйырып тұр?!
Heгe көлдер қоштасып, шайқалады?!
Қош, қош деген жаңғырық қайталады.
Салбыраған таулардың қабағынан
Бір кейістік, білмеймін, байқалады.
Барлығы да қоштасып ерікті алар,
(Қойшы, бәрі әншейін желік болар...)
Телеграф сымдары ыңылдайды,
Жатқандайын суық бір беріп хабар.
Қарсы алдымнан қара жол қарсы ағады,
Бүкіл өлке қоштасып жар салады.
Аттанып кетіп барам әлдеқайда,
Қандай тағдыр, білмеймін,
Қарсы алады?!



Пікірлер (6)

Апақбет

Мадес

Роза

өте өте керемет

Мөлдір ♥️

Өте керемет өлеңдер ❤

2Z agzam⚙️

Күштң

❤️❤️❤️❤️

2Z agzam⚙️

Пікір қалдырыңыз

Өлең деген тумайды жайшылықта

  • 1
  • 5

Өлең деген тумайды жайшылықта,
Өлең деген тулайды қайшылыңта.
Ақын болсаң жарқыным, алысқа аттан,
Күнделікті тірлікке бой суытпа.

Толық

Үш бақытым

  • 3
  • 229

Ең бірінші бақытым - Халқым менің,
Соған берем ойымның алтын кенін.
Ол бар болса, мен бармын, қор болмаймын
Қымбатырақ алтыннан нарқым менің.

Толық

Бөз орамал

  • 0
  • 1

— Живописьтің тұла бойы тұнып тұрған тарих,
Живописьті көзбен емес, көңілмен де танық.
Живопись — ол айғайлаған өлеңі емес ақынның,
Сыры ішінде, тілі ішінде өрнегі той ақылдың!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер