Өлең, жыр, ақындар

Қанжар

  • 22.07.2018
  • 0
  • 0
  • 1134
Өткір жүзі тұңғиық сырға батқан,
Батыр қолда қан кешіп кекке шапқан,
Арсыз ажал тәңірісі ақ қанжарды
Тұрды солдат көтеріп жерде жатқан.
Күміс сабын, сағасын саспай қарап,
Екі жүзін қиялай бір сығалап,
Сілтесі жаңылар ма екенсің деп
Маңындағы ағашқа көрді қадап...
Содан кейін солдаттың күшті қол
Сарт еткізіп қынапқа сұқты оны.
Ерлік, ажал ойқастап, көз алдында,
Елестеді қауіпті жорық жолы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аяз ата

  • 0
  • 0

Дала да аппақ, көк те аппақ
Сықырлайды басқан жер.
Ысқырады борандап,
Қысқы ашуға мінген жел.

Толық

Киров

  • 0
  • 0

Байтақ дала, асқар тау,
Сен тілсіз күш, сен мылқау.
ЬІзыңдама асау жел,
Ұйқыда емен мен ояу.

Толық

Горький

  • 0
  • 0

Адам еді елім сүйген,
Ойы мұхит, ақылы өрен.
Сарқылмайтын жан азығы,
Суы кәусар түпсіз терең.

Толық

Қарап көріңіз