Өлең, жыр, ақындар

Шың мен адам

  • 22.07.2018
  • 0
  • 0
  • 1768
Тоғайда шың, тау да шың
Жаңғырады күндіз, түн...
Тоқтамайды, тынбайды,
Тек сол әнмен жырлайды.
— Жаңғырады неге шын?
Басылмайды неге ың-жың?
— Адам келді, жол салды,
Биік шыңға қол салды.
Кет жолымнан, кет деді,
Шыңдар жолдан кетпеді.
Ашуланды, жайпады,
Құзды ағаштай шайқады.
Бір динамит байлады.
Атар көзін сайлады,
Құз, шыңдарға болды сын,
Тау жаңғырды күндіз, түн...
Бұйырды адам, шың кетті,
Тауды тесті, жол жетті.
Шыңдар шуы басылды,
Адам күшін асырды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанжар

  • 0
  • 0

Өткір жүзі тұңғиық сырға батқан,
Батыр қолда қан кешіп кекке шапқан,
Арсыз ажал тәңірісі ақ қанжарды
Тұрды солдат көтеріп жерде жатқан.

Толық

Еске алу

  • 0
  • 0

Біздер жаттық шеру тартып
Украинаның даласында,
Кременнойдың ағашында,
Ұлы Донец жағасында.

Толық

Түн қатады партизан

  • 0
  • 0

Қаңтар күйі қарт боран
Жынданады айғай сап,
Аш арыстан сымбатты
Азу тісі сақылдап.

Толық

Қарап көріңіз