Өлең, жыр, ақындар

Шың мен адам

  • 22.07.2018
  • 0
  • 0
  • 1753
Тоғайда шың, тау да шың
Жаңғырады күндіз, түн...
Тоқтамайды, тынбайды,
Тек сол әнмен жырлайды.
— Жаңғырады неге шын?
Басылмайды неге ың-жың?
— Адам келді, жол салды,
Биік шыңға қол салды.
Кет жолымнан, кет деді,
Шыңдар жолдан кетпеді.
Ашуланды, жайпады,
Құзды ағаштай шайқады.
Бір динамит байлады.
Атар көзін сайлады,
Құз, шыңдарға болды сын,
Тау жаңғырды күндіз, түн...
Бұйырды адам, шың кетті,
Тауды тесті, жол жетті.
Шыңдар шуы басылды,
Адам күшін асырды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Май жыры

  • 0
  • 0

Құрыштай нық,
Кеуделі тік,
Ту ұстап
Жұмысшы тұр:

Толық

Комсомол сөзі

  • 0
  • 0

Сенен ғана бірінші тәрбие алғам,
Сен күн едің,
Жұлдыз боп мен де жанғам.
Асқарына өмірдің ұшамын деп,

Толық

Ей, кешегі жетім бала

  • 0
  • 0

Ей, бала құс, ей, жас түлек!
Құрыш дене, болат білек!
Сен заманда ерке бұлан,
Өмір әсем күнше күлет.

Толық

Қарап көріңіз