Өлең, жыр, ақындар

Нәпсі аджаһа

  • 10.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5140
Дүние, ойлай берсем, жалған дейді,
Әркімді әлекке тек салған дейді.
Дүниені өле-өлгенше қуып-қуып,
Ауызы аңқиып [құр босқа] қалған дейді.
Хикаят сөз бастайын әуел бастан,
Бұл күнде жүйрік қайда таптан асқан?!
Сөзімді құп тыңдайтын ғазиз болса,
Хикаят сөз жазайын біраз дастан.
Заманды жылдан-жылға қуландырды,
Бойыңды алтын-күміс буландырды.
Келгенде жүз тоқсанға бір өлім бар,
Көзіңді әлі-ақ бір күн суландырды.
Дүниеден неше-неше өтті-ау жандар,
Құдайдан зар жылайды қорыққандар.
Кеудемде түрлі-түрлі уақиғам бар,
Айтайын, тыңдасаңыз, жарандар!
Өтіпті бізден бұрын мүр салдары,
Дүниеден өтпеймін деп соның бәрі.
Қызығы бір күнгідей болмайды екен,
Патшалық, тақта тұрып, құрсаң-дағы!
Арасы — топырақ пен алтын, күміс,
Ағаштың бәріне де бітпес жеміс.
Біреу - бай, біреу - жарлы, біреу - кәріп,
Дүниені жаратқан жоқ тіпті тегіс.
Алтыннан жер астында кімге пайда?
Дүниеде ажал келсе, болмас айла,
Болмағың жақсы-жаман Құдіреттен,
Шөп шықпас, су жүрмесе терең сайға!
Біз - түлкі, ажал бүркіт қоймайтын,
Нәпсіміз бір аждаһа тоймайтұғын.
Күнәмыз - мықтап тиген ол бір киім,
Нәрсеге одан басқа болмайтұғын!
Тіліміз өткір қылыш қойған қайрап,
Жұғады отыз тісің, нәпсің шайнап.
Тамырың алпыс екі жіп секілді
Бекітіп дүниені қойған байлап!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұқыш Жұпарұлы

  • 0
  • 0

Алашқа күйінішті болған қаза,
Айырылып манатынан асыл таза.
Қайғылы, қам көңілді, жолдастардың
Өлеңмен көңілін аулап, салған аза!

Толық

Жеті жетім

  • 1
  • 1

Барады ғұмыр өтіп күн-күн санап,
Жолында ғылым-Сарыф еттім талап.
Дегенді: "Жеті жетім" - өлең қылдым,
Құр бекер отырғанша босқа қарап.

Толық

Опасыз әйел

  • 0
  • 0

Басқаға бір Құдайдан көңіл бөлме,
Нәпсінің, шамаң келсе, тіліне ерме!
Пәледен басым аман болсын десең,
Бой салып бір нәрсені жақсы көрме!

Толық

Қарап көріңіз