Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • 12.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4108
Түсіпті кәріплікке (ғырыблікке) бұл басымыз
Тыйылмай ертеңді-кеш көз жасымыз.
Жалғызлық басқа түскен уақтысында
Көлеңке болып бізге жолдасымыз.
Еңбегім, кетемісің текке зая,
Жараттың қандай күнде, бар құдая?!
Паналап барар жерің болмаған соң,
Жапалақ басымызға болған сая.
Біз түстік кәріплікке жасымыздан,
Кетпеген бүрге, шыбын қасымыздан.
Болмаса құйынменен ұшқан тозаң,
Айналып, кім толғанар басымыздан?!
Кір киім, болдық ашна кіршікті асқа,
Жай болып: көзің-ғамға, көзің жасқа!
Бізлерге кәріплікте жетсе қаза,
Кім жылар жаға жыртып таңнан басқа?!
Көз жасың,- бар тапқаның, қолда барың,
Қалмаған бойда титтей ұят-арың.
Жеріңде қандайыңды көрген жан жоқ,
Шағасың кімге барып мұң мен зарың?!
Көңіліміз үшбу күнде жерден төмен,
Қараңғы, қайғы басып,болған түннен.
Құдайдың әр не болса, салғаны дүр,
Жүреміз енді мұны, айтшы, кімнен?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жантемір қажы

  • 0
  • 0

Айтпаймын мен бұл сөзді тіпті тектен,
Келеді бір жел гулеп аспан көктен.
Ішіме сақтауыма сөз сыймайды,
Жүйрік боп озғаннан соң Сүйіндіктен.

Толық

Көрінбес

  • 0
  • 0

Көрінбес өз көзіңе, тіпті өз бойыңа:
"Өзімді-өзім білемін!"- деуді қоюыңа.
"Өзімді-өзім білемін!"- деп ойласаң,
Адасқан айдалаға бүл бір диуана.

Толық

Мәшһүрдің өзін-өзі ертегі қылып сөйлегені

  • 0
  • 0

Шықпайды ертегісіз жел оңына
Түсейін жарық алып мен соңына.
Ертесі ерте, ешкісі бөрте күнде
Бір сұңқар түскен екен хан қолына.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар